حیات حق همه است، حتی یک بیمار سرطانی
گروه جامعه – مریم آزاد: مدتی است با ماجراهای جالبی در حوزه سلامت و درمان چه در فضای مجازی و چه محیطهای حقیقی روبه رو می‌شویم ...
که آشنا‌ترین آنها فیلمبرداری از صحنهجراحی تا سلفی کردن با اموات است. این ماجرا‌ها حکایت از آن دارد که برخی پزشکان ما خجسته‌ترین دل را در این روز‌گار دارند. خبری که با عنوان «هزینه ۶ میلیاردی برای ۲۳ روز زندگی» منتشر شد، شاید شاهدی بر این مدعا باشد. در این خبر، خانم دکتر نیک فر، معاون تحقیق و توسعه سازمان غذا و دارو گفته است «با توجه به مشکلات شدید جسمی بیماران سرطانی به طور کلی بیمار، دولت و بیمه هیچ کدام نمی‌توانند ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان برای افزایش ۲۳ روز عمر یک بیمار سرطانی هزینه کنند.» گرچه این روز‌ها داشتن تدبیر و نگرش اقتصادی مزیت ارزشمندی به شمار می‌آید و قابل تحسین است، اما ایشان نباید فراموش کند در جایگاه یکی از مدیران حوزه درمان وظیفه تأمین سلامت هموطنان خود را دارد، بخصوص آنکه در حال حاضر تعداد چشمگیری از هموطنان ما با این بیماری ها دست و پنجه نرم می‌کنند و امیدوار به غلبه بر آن هستند. گروهی که از قضا اغلب جزو اقشار کم برخوردار جامعه محسوب می‌شوند، بنابراین شایسته است، مسؤولان و نهادهای این حوزه، بدون نگرشهای سود انگارانه یا دیدگاهی فرادستانه، به افراد نیازمند خدمت‌رسانی کنند، حتی اگر قرار باشد یک بیمار فقط یک روز بیشتر زندگی را تجربه کند. به راستی آیا می‌توان برای عمر و زندگی مردم، بهایی تعیین کرد و بر فرض اینکه بتوان چنین کار نادرستی را انجام داد، باید آن را انجام دهیم و اعلام هم بکنیم، آن هم در برابر بیماران دردمندی که تنها امیدشان پس از خداوند، خدمات نظام درمانی کشور است؟ بیمار بیش از دارو و درمان، نیاز به روحیه دارد و این روحیه دادن بیش از هر کسی باید از سوی پزشکان انجام شود. براستی که نظام بهداشت و درمان کشور ما در این حوزه بدجوری می‌لنگد
کاربر برتر مـاه
