اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است ،
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است،
اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست ،
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است،
سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست،
درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است،@nabtarinha
تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،
گاهی ترا کنار خود احساس می کنم،
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است،
خون هر آن غزل که نگفتم به پای توس
عضی با برج های پدرهاشان
بعضی دیگر با آرزوهاشان
و بعضی با دنیاشان
من و تو اما
با نداری هامان
بزرگ شدیم.آنقدر بزرگ
که جایی در دنیای کوچکشان
نداشتیم.
لبت نــــه گــــوید و پیداست مـی‌گــــوید دلــــت آریکه اینسان دشمنی ، یعنی که خیلی دوستم داری
دلت مــــی‌آید آیا از زبانی این همه شیرین
تو تنها حرف تلخی را همیشه بر زبان آری؟
نمی‌رنجـــــم اگــر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیاری
چه می‌پرسی ضمیر شعرهایم کیست آنِ من
مبادا لحـــــظه‌ای حتــــی مرا اینگونــه پنداری
ترا چون آرزوهایم همیشه دوست خواهم داشت
بـــه شرطی کـــــــه مرا در آرزوی خویش نگذاری
چــــــه زیبا می‌شود دنیا برای من اگر روزی
تو از آنی که هستی ای معما پرده برداری
چه فرقـــی میکند فریاد یا پژواک جان من
چه من خود را بیازارم چه تو خود را بیازاری
صدایی از صدای عشق خوشتر نیست حافظ گفت
اگـــــر چــــه بر صدایش زخمـــها زد تیـــــــغ تاتاری
نشد سلام دهم - عشق را جواب بگیرمغـــرور یـــخ زده را ، رو بــــه آفتاب بگیرمنشد که لحظه ی فرّار مهربان شدنت رابـــه یادگار ، برای همیشه قاب بگیــــرمنشد تقاص همه عمــر تشنه جانـــــی خود رابه جرعه ای ز تو - از خنده ی سراب - بگیرمچرا همیشه تو را ، ای همه حقیقتم از تومن از خیال بخواهــــم و یا ز خواب بگیــرمچقدر می شود آیا در این کرامت آبیشبانــه تـــور بیاندازم و حباب بگیــرمحصــــار دغدغه نگذاشت تا دقیقـه ای از عمـــربه قول چشم تو : « حالی هم از شراب بگیرم »خلاصه مثل مترسک گذشت زندگی مننشد که عرصه ی پروازی از عقاب بگیرم
دلخوشم با غزلی تازه همینم کافی ستتو مرا باز رساندی به یقینم ،کافی ستقانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو؟گاه گاهی که کنارت بنشینم،کافی ستگله ای نیست،من وفاصله ها همزادیمگاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ستآسمانی!تو در آن گستره خورشیدی کنمن همین قدر که گرم است زمینم کافی ستمن همین قدر که با حال وهوایت –گهگاهبرگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ستفکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیزکه همین شوق مرا، خوبترینم ! کافی ست
گاهی چنان بدم که مبادا ببینی امحتــی اگـــر به دیده رویــا ببینی اممن صورتم که به صورت شعرم شبیه نیستبر ایــن گمـــان مباش کـه زیبا ببینی امشاعر شنیدنی ست ولی میل،میل ِ توستآمــاده ای کـــه بشنـــوی ام یا ببینی ام ؟این واژه ها صراحت ِ تنهایـی من اندبا این همه مخـواه که تنها ببینی اممبهوت می شوی اگر از روزن ات شبیبی خویش در سماع غزل ها ببینی امیک قطره ام و گاه چنان موج می زنمدر خود کــه ناگزیــری دریـــا ببینی امشب های شعر خوانی من بی فروغ نیستامـــا تــو با چـــراغ بیـــا تـــــا ببینی ام
دل خوشم با غزلی تازه، همینم کافی استتو مرا باز رساندی به یقینم، کافیستقانعم، بیشتر از این چه بخواهم از توگاه گاهی که کنارت بنشینم، کافیستگله ای نیست، من و فاصله ها همزادیمگاهی از دور تو را خوب ببینم، کافیستمن همین قدر که با حال و هوایت-گهگاه-برگی از باغچه ی شعر بچینم، کافیستفکر کردن به تو یعنی غزلی شورانگیزکه همین شوق مرا، خوبترینم ! کافیست
دوست من دیدنش آسان نبود
پنجره‌اش رو به خیابان نبود
دوست من منظره بسته‌اش
طارمی پر گل ایوان نبودطرح زمینی بزنم دوست را
دوست من هیچ جز انسان نبودبا من و تو فرق زیادی نداشت
او فقط این گونه هراسان نبودمن پی دریوزه جسمم اگر
دامنه‌ای داشت پر از آبشار
منتظر رحمت باران نبودبد خبران آنچه از او گفته‌اند
با دل خوش باورمان آن نبوددوست من با دل طوفانی‌اش
جز پی آرامش طوفان نبوددوست من نقطه آغازهاست
دوست من نقطه پایان نبودبا چه دریغی بسرایم از او
او که خود از خویش پشیمان نبود
شرمنده‌ام كه همت آهو نداشتم شصت و سه سال راه به اين سو نداشتماقرار می‌كنم كه من اين های و هوی گنگ -
ها داشتم هميشه ولی هو نداشتمجسمی معطر از نفسی گاه داشتم
روحی به هيچ رايحه خوشبو نداشتمفانوس بخت گم‌شدگان هميشه‌ام
حتی برای ديدن خود سو نداشتموايا به من كه با همه ی هم زبانی‌ام در خانواده نيز دعاگو نداشتمشعرم صراحتی‌ست دل‌آزار، راستش
راهی به اين زمانه‌ی نه تو نداشتمنيشم هميشه بيشتر از نوش بوده است
باور نمی‌كنيد كه كندو نداشتم؟!می‌شد كه بندگی كنم و زندگی كنم اما من اعتقاد به تابو نداشتمآقا شما كه از همه‌كس باخبرتريد من جز سری نهاده به زانو نداشتم
خوانده و يا نخوانده به پابوس آمدم؟ ديگر سوال ديگری از او نداشتم
نهاز خودم فرار کرده ام
نه از شما
به جستجوی کسی رفته ام که
مثل هیچ کس نیست
نگران نباشید
یا با او
باز می گردم
یا او
بازم می گرداند
تا مثل شما زندگی کنم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
