بهترین جای دلم تا به ابد خانه ی توست
آخرین حرف غزل قصه و افسانه ی توست
گرچه از حافظه ی آینه ها پاک شدم
شمع من باش که جانم همه پروانه ی توست
بهترین جای دلم تا به ابد خانه ی توست
آخرین حرف غزل قصه و افسانه ی توست
گرچه از حافظه ی آینه ها پاک شدم
شمع من باش که جانم همه پروانه ی توست
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
تا غروبی از پس غم می وزید
یاد تو بر خاطراتم می چکید.......
می چکیدو من دچارت می شدم
اول قصه ، شکارت می شدم
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
باران می بارد
چه بارانی....!
و من خیس از پریشانی
کنار خاطرت ای عشق
من و باران و بغض و ابر
همه سرمست ِ مهمانی
چه بارانی
در این باران بغض و ابر
جای تو خالیست
می دانی............................
که باران دارد این
اندوه پنهانی
نمی دانی...............
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.