مرانوازش کن”مادر”

[! Zendegi]

مادرم همیشه پشتِ سرم دعا می خواند …
می گفت ؛
الهی امروز بهترین آدم ها سرِ راهت باشند ،
الهی دست به خاک بزنی برایت طلا شود …
او از تهِ دلش می گفت …
و من جدی نمی گرفتم !!!
می خندیدم و سَرسری رد می شدم …
اما …
وقتی از دعایِ خیر و دستانِ پر برکتش دور باشی ،
تازه می فهمی ؛
دنیا رویِ مدار دعایِ مادر است که می چرخد !
دعایم کن …
دعایم کن …
که دنیا سخت می گیرد ؛
بدونِ عشقِ تو مادر♡ …
دعایم کن !
فدایِ چشم هایِ پاک و معصومت !
بدونِ تو ؛
غریبم ، بی پناهم ، خسته ام مادر♡
دعایم کن …
توزمینی نیستی
توقبل از بهشت بودی و
خدابهشت را
ازلبخندهای تو ایده گرفت
دستان توتنهامعجزه ایست
که میتوان؛
به تمام دنیانشانش داد!
مرانوازش کن”مادر”