برخی از بیماریهای چشمی به دلیل ضربه به این اندام حیاتی بدن بروز میکند و عوارض خطرناکی به دنبال دارد.
خونریزی به داخل اتاق قدامی چشم تحت عنوان هایفما شناخته میشود؛ این عارضه میتواند خود به خود یا به دنبال بیماریهای چشمی خاص روی دهد ولی شایعترین عامل آن ضربات وارده بر چشم است. پارگی عروق موجود در ریشه عنبیه (قسمت رنگی چشم) علت اصلی این بیماری محسوب میشود ... بعضی از ضایعات مادرزادی چشمی هم میتواند در کودکی باعث بروز هایفمای خود به خودی شوند.علائم و نشانهها بروز این عارضه : تاری دید، درد چشم، مشاهده رسوب خون در داخل چشم از شایعترین علل بروز این بیماری به شمار میرود.
راه های درمان هایفما : در صورتی که هایفما به دلیل بیماری سیستمیکی که تظاهرات داخل چشمی دارد مثل دیابت ایجاد شده باشد، درمان بیماری زمینهای جز اصلی اقدامات درمانی را تشکیل میدهد.
مراقبتهای بعد از درمان هایفما چگونه است؟
نکته مهم در درمان هرنوع هایفما، استراحت مطلق در بستر به حالت نیمه نشسته است که باعث رسوب خون، پیشگیری از عود خونریزی و تسریع در جذب لخته خون میشود همچنین تماشای تلویزیون و مطالعه کردن بی خطر هستند. مدت زمان استراحت حداقل پنج روز است و پس از این دوره میتوان فعالیتهای عادی روزمره را به تدریج از سر گرفت ... درمان هایفما عمدتا دارویی است ولی در موارد خاصی ممکن است اقدامات جراحی نیز انجام شود؛ استفاده از آسپرین در این دوره مجاز نیست ولی برای کاهش درد میتوان از استامینوفن استفاده کرد.
استفاده از سایر داروهای ضد انعقادی مثل وارفارین باید تحت نظر پزشک انجام شود و لازم است در دوران استراحت از بروز هر نوع ضربهای به چشم جدا پرهیز شود ؛ برای این منظور گذاشتن پوشش پلاستیکی روی چشم آسیب دیده الزامی است. وی با اشاره به مراقبتهای ویژه چشم بیماری که یک بار دچار هایفما شده است ... این فرد باید در تمام طول عمر خود مانع از وقوع آسیب مجدد به چشم شود به همین دلیل ادامه فعالیتهای ورزشی که ممکن است همراه با ضربات وارده به ناحیه چشم باشند (مانند ورزشهای رزمی) توصیه نمیشود ... علاوه بر این، چشم آسیب دیده همواره حساستر از چشم سالم خواهد بود به همین دلیل حتی اگر ضربهای جزیی به چشمی که سابقه هایفما دارد وارد شد باید جدی گرفته شود و در اسرع وقت مورد معاینه قرار بگیرد.