طبق اسناد تاریخی، پایتخت فرهنگ و ادب ایران با نام‌های مختلفی نظیر: تیرازیس، شیرازیس و شیراز به ثبت رسیده‌است.


محل اولیهٔ این شهر در محل قلعهٔ ابونصر بوده‌ که در دوران بنی‌امیه به محل فعلی منتقل می‌شود
و به بهای نابودیِ اصطخر – پایتخت قدیمیِ فارس – رونق می‌گیرد.
این شهر در دوران صفاریان، بوییان و زندیان، پایتخت ایران بوده‌است.


***


شـیـراز قـدیـم

شیراز از دیرباز به واسطهٔ مرکزیت نسبی‌اش در منطقهٔ زاگرس جنوبی و واقع‌شدن در یک منطقهٔ به نسبت حاصل‌خیز،
محلی طبیعی برای مبادلات محلی کالا بین کشاورزان، یک جانشینان و عشایر بوده‌است.
این شهر به سبب جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان، همواره گردشگران بسیاری را به سوی خود فرامی‌خواند.
بیشینه مردم شیراز فارسی‌زبان هستند و به لهجه شیرازی سخن می‌گویند.
شیراز پنجمین شهر پرجمعیت ایران، پایتخت فرهنگی ایران، دومین شهر ادبی جهان و سومین شهر مذهبی ایران است.