هرچه کنی به خودکنی، گرهمه نیک و بد کنی
راه نشان من دهی، یا که نهفته سد کنی
من زتو ام در این جهان، ذره ی انعکاس تو
هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی
روی یتیم را زمین، فتادنش ثواب نیست
یا که پذیریم دراین، درگه و یا که رد کنی
توبه نمی کنم دگر، مست به مسجد آمدم
یا به کرامتت مگر، راهی حکم حَد کنی
مزه ی این شراب من، ضربت تازیانه است
نوش زنم تا که مرا، حبس الی الابد کنی