در اساطیر یونانی موجودی هست بنام مدوسا.
ویژگی مدوسا این است که اگر در چشمانش خیره شوی به سنگ تبدیل می‌شوی. به چیزی سرد.
به چیزی خالی از انسانیت و همدردی و همدلی. به چیزی که از آن بیزاری.

هر کدام از ما مدوسایی داریم که باید از خیره شدن در چشمانش بترسیم.
مدوسا برای یکی درسی است ‌که خوانده. برای یکی ثروت و خانه و زندگی.
برای یکی چهار نفری که برایش هورا می‌کشند، برای یکی شهرت و برای یکی قدرت.

خیره شدن در چشم اینها ضعف‌هایمان را از خاطرمان می‌برد.. یادمان می‌رود که کجای کاریم.

به مدوسا باید از دور نگاه کرد، با فاصله، با فاصله خیلی زیاد. هیچ چیز ارزش سنگ شدن ندارد