وقتی دارید در "همان جاده"می‌رانید و "همان آهنگ" را با دیگری گوش می‌دهید،"همان غذا" را در "همان رستوران" با دیگری می‌خورید،
"همان حرف" را با "همان لحن" در گوشِ دیگری زمزمه می‌کنید،عزیزانِ من؛
دارید به جنگِ طبیعت می‌روید!
دارید اکوسیستمِ عشق را برهم می‌زنید.
دارید چوب لای چرخ جهان می‌گذارید،نگذارید.
این‌همه دست بردیم در طبیعت،خاطر خاک و باد و ابر و باران را آشفتیم،بس است.
خاطر خاطرخواهانِ جهان را مشوش نکنیم.
راه‌ها و موسیقی‌ها و صداها و طعم‌ها و زمزمه‌ها را بگذاریم با یارِ رفته برود.
برای خاطر یارها،برای خاطر یادها.