بعضی ها را بدرقه کنید حتی اگر لایق بدرقه نباشند...

بدون کنار زدن پنجره.. بدون سربرگرداندن به عقب...

بعضی ها را بدرقه کنید و بگذارید به قلب هایی بروند در اندازه ی خودشان...

حتی اگر مطمئن باشید روزی با چشمانی وحشت زده و بی پناه بر خواهند گشت...

زخم های خاطراتشان را ببندید.. بودن های ناروایشان را بشویید...

غرور و دروغ و قضاوتشان را در چمدانشان بگذارید و بگذارید به هر کجا که باید بروند، بروند...

بگذارید در گذشته به جایی که به آن تعلق دارند آرام بگیرند..

. برایشان گریه کنید.. سوگواری کنید...

و بدانید این از دست دادنی ضروری ست برای به دست آوردنی گران بها...