بعضی ها را بدرقه کنید حتی اگر لایق بدرقه نباشند...
بدون کنار زدن پنجره.. بدون سربرگرداندن به عقب...
بعضی ها را بدرقه کنید و بگذارید به قلب هایی بروند در اندازه ی خودشان...
حتی اگر مطمئن باشید روزی با چشمانی وحشت زده و بی پناه بر خواهند گشت...
زخم های خاطراتشان را ببندید.. بودن های ناروایشان را بشویید...
غرور و دروغ و قضاوتشان را در چمدانشان بگذارید و بگذارید به هر کجا که باید بروند، بروند...
بگذارید در گذشته به جایی که به آن تعلق دارند آرام بگیرند..
. برایشان گریه کنید.. سوگواری کنید...
و بدانید این از دست دادنی ضروری ست برای به دست آوردنی گران بها...
