شعر

[BLACK STAR]

یادم معطر میشود وقتی که یادت میکنم


ای یاد تو مستانگی هشیار مگذارم مرا

[BLACK STAR]

اگر خواهی بسوزانی جهان را

رخی بنما بیفشان گیسوان را

بت فایز اشارت کن به ابروت

بکش تیغ و بکش پیر و جوان را

[BLACK STAR]

دلا تا چند در آزارم از تو

گهی نالان، گهی بیمارم از تو

تو فایز در جهان بدنام کردی

برو ای دل که من بیزارم از تو

[BLACK STAR]

مسلمانان گرفتار دلستم

ضعیف‌المال و بیمار دلستم

نبود اینقدر فایز بی‌بصیرت

کنون درمانده در کار دلستم

[BLACK STAR]

بهار آمد زمین فیروزه‌گون شد

به عزم سیر، دلدارم برون شد

به گل‌چیدن درآمد یار فایز

همه گل‌ها ز خجلت سرنگون شد

[BLACK STAR]

دو گیسو را به دوش انداختی تو

ز ملک دل دو لشکر ساختی تو

به استمداد چشم و زلف و رخسار

به یکدم کار فایز ساختی تو

[BLACK STAR]

دل و شوق و خیال و مهر هر چار

کشانندم همی تا منزل یار

تو را این چار فایز دشمنانند

از این خصمان به مردی خود نگه دار

[BLACK STAR]

نه یادم می‌کنی نه می‌روی یاد

به نیکی باد یادت ای پریزاد

عجب نبود کنی فایز فراموش

فراموشی‌ست رسم آدمیزاد

[BLACK STAR]

گر بمیری ز خود بقا یابی

ور کشی زحمتی عطا یابی

هر که مرد او دگر نخواهد مرد

گر نمردی بمیر تا یابی

[BLACK STAR]

اگر درویش می‌جوئی منم درویش بیچاره


و گر دلریش می‌جوئی منم دلریش بیچاره

اگر تو آشنا جوئی منم خود آشنای تو

و گر بی خویش می‌جوئی منم بی خویش بیچاره