تعریف تو از عَقل همان بود که باید
عَقلی که نمی‌خواست سر عَقل بیاید
یک عمر کشیدی نفس اما نکشیدی
آهی که از آیینه غباری بزداید
از گریه بر خویشتن و خنده دشمن
جانکاه‌تر، آهی است که از دوست برآید
کوری که زمین خورد و منش دست گرفتم
در فکر چراغی است که از من بِرُباید
با آن که مرا از دل خود راند، بگویید
"ملکی که در آن ظلم شود، دیر نپاید"
"فاضل نظری"
کاربر برتر مـاه
