از دوست

[pantea]

منم همان كه غمت را سرود يادت رفتكسي كه مثل تو عاشق نبود, يادت رفتمنم, نگاه كن آيا به خاطرم داريكسي كه عشق به رويت گشود يادت رفتهر آنچه در پس چشمان خسته ام گم بودببين هميشه به نام تو بود يادت رفتميان اهل محل رسم من و تو, اين بودزلال و ساده همانند رود يادت رفتتو عاشقي شده بودي بزرگ و سر در گمچو سيب سرخ تمام وجود يادت رفتببين چگونه زمان از كنار ما رد شدخلاصه, سيب, خدا, ها!, چه زود يادت رفت