به جان پروانه ها سوگند

[mohamad.uk]

به جان پروانه ها سوگند
بهشت هیچ آسمانی
عطری چنین نیافرید
که تو در من می بوئی
و در هیچ سرزمین موعودی
تاکستانی نروئید
که همپای افکار عاشقانه ات
دلم را شرابی کند
هیچ بارانی نمی بارد
که تو را در من
رنگین کمان نزند
و هیچ رودی جاری نمی شود
جز آنکه
تو را در دشت روح من بخواند
و هیچ عاشقانه ای
قدیمی تر از تو نیست
که نسیمی خوانده باشد
کوچه ای به یاد آورد
و پنجره ای شنیده باشد
قسم به جان شمعدانی ها
چنان ات دوست می دارم
که وقتی دیگر نیستیم
برای همیشه زندگی کنیم !

[mohamad.uk]

یادم نیست
طلوع اوّلین گل سرخ بود
یا غروب آخرین نرگس زرد ؟!
که پروانه ها
تو را در من سرودند
یادم نیست
اوّلین شعرم را برای تو
که باران کجا می خواند
و پنجره ها فهمیدند
یادم نیست
کدام شب بو
از خواب عطر تو پرید
که سیب ها دانستند
یادم نیست
با جنون کدامین بید
نیمکت ها را برای تو چیدند
یادم نیست
من تو را کی دیده ام
در ملاقات های شکسته
که من همیشه بوده ام
و تو همیشه نیامدی
یادم نیست
ای عشق ناشناس
کدام گریه تو را
رو به روی من نشاند
که دست هیچ خیالی
جرأت نمی کند
ازگونه های عاشقم
تو را پاک کند
و می اندیشم
از کِی تو را خواسته ام ؟!
و من یادم نیست !