اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است

[!!yalda!!]

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است ،
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است،

اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست ،
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است،

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست،
درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است،

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم،
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است،

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست،
آیا هنوز آمدنت را بها کم است،

[!!yalda!!]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه ما پنداشتیمتا درخت دوستی بر کی دهدحالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبودورنه با تو ماجراها داشتیم

شیوه‌ی چشمت فریب جنگ داشتما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

گلبن حسنت نه خود شد دلفروزما دم همت بر او بگماشتیم

نکته‌ها رفت و شکایت کس نکردجانب حرمت فرونگذاشتیم

گفت خود دادی به ما دل حافظاما محصل بر کسی نگماشتیم