بعد یڪ سال بهار آمدہ میبینے ڪہ
باز ٺڪرار بـہ بار آمدہ، میبینے ڪہ
سبزے سجدہ ے مارا بـہ لبے سرخ فروخٺ
عقل با عشق کنار آمدہ،میبینے ڪہآنڪہ عمرے بـہ ڪمین بود،بـہ دام افٺادہ
چشم آهو بـہ شڪار آمدہ،میبینے ڪہحمد هم از لب سرخ ٺو شنیدن دارد
گل سرخے بـہ مزار آمدہ،میبینے ڪہغنچہ اے مژدہ ے پژمردن خود را آورد
بعد یڪ سال بهار آمدہ میبینے ڪہ
با یقین آمدہ بودیم و مردد رفٺیم !
بـہ خیابان شلوغے ڪہ نباید رفٺیم!
مے شنیدم صداے قدمش را،اما
پیش از آن لحظـہ ڪہ در را بگشاید رفٺیمزندگے سرخے سیبے سٺ ڪہ افٺادہ بـہ خاڪ
بـہ نظر خوب رسیدیم ولی بد رفٺیم!
آخرین منزل ما ڪوچـہ ے سرگردانے سٺ
در به در در پے گم ڪردن مقصد رفٺیم!مرگ یڪ عمر بـہ در ڪوفٺ ڪہ باید برویم
دیگر اصرار مڪن باشد،باشد،رفٺیم!
ٺا از ٺوهم آزرده شوم سرزنشم ڪن،
آه این منم اےآینـــہ! ڪم سرزنشم ڪنآن روز ڪـــہ من دل بـــہ سر زلف ٺو بسٺم،
دل سرزنشم ڪرد،ٺوهم سرزنشم ڪناے حسرٺ عمرے ڪـــہ بـــہ هر حال هدر شد،
در بیش و ڪم شادے و غم سرزنشم ڪنیڪ عمر نفس پشت نفس با ٺو دویدم،
این بار قدم روے قدم سرزنشم ڪنمن سایه ے پنهان شده در پشٺ غبارم،
آه این منم اے ڪم سرزنشم ڪن
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
