ما ز جـام دوست ، مستی میکنیم
خویش را فـارغ ز هستی میکنم
می ، پلیدی را ز سر بیـرون کند،
عشق را در جـام دل، افزون کند،
چونکه ما مستیم و از هستی تهی،
کی شود هستی ،به مستی منتهی،
مست یعنی عاشقی بی قید و بند،
فـــارغ از بود و نبود و چون و چند،
چون و چند از ابلهـــی آید میـــان،
در طریق عاشقی کی می‌تـــوان،
عاشقی را خود جهــان دیگــریست،
منطق عاشق همــان پیغمــبریست،
عشق بر عاشق ، دهد دستور را،
عقل کی فهمـد چنین منظور را،
تا نگردی عاشق از این ماجـــرا،
کـــای توانی کرد درک نکته هـــا،
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
ما را چو بجویید، بر دوست بجویید!
کزپوست فناییم و بردوست پدیدیم!...
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در هوس خیال او همچو خیال گشته ام
اوست گرفته شهـر دل من به کجا سفر کنم !
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
مفروش خویش ارزان که توبس گران بهایی
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
