كمى زودتر بخوابم بيا

[mohamad.uk]

كمى زودتر بخوابم بيا

تو را باید گذاشت

بين يك غزل و ارام خوابيد...!

تو را بايد برد در دفتر شعر نوشت...!
قصيده اى زيبا سرود ...
تو كه باشى من رديف،رديفم...
تو را بايد يك جور دگر دوصط داشت...
يك جور ديگر در اغوش كشيد...!
تو را بايد برد به يك خواب
خوابى از جنس اقاقيا،اقيانوسيه از جنس ارام و پر طلاطمى خزر...!
جايى كه هيچ كس نباشد...!
كمى زودتر بخوابم بيا...
تو رو بايد جاى تمام دردها ، دلتنگى ها
بوسيد و گذاشت كنار...!
من خوابيدم،تو بيا...!
كمى زودتر بيا امشب
كمى دلتنگ تر از هرشب
بى تو صبح نميشود....!
بيا كه ز فردايم اميدى نيست...!

[mohamad.uk]

می ترسم امشب بخوابم


خواب تو را باز بینم
خواب تو آهوی مستم
خواب تو را باز بینم
می ترسم این دم دوباره
در دام چشمت بیفتم
گیر نگاه خیست ای یار
گیر نگاه دل بیفتم
میترسم امشب دوباره
عاشق شوم همچو دیشب
تیر رهایی زچشمت
روی دلم باز بینم
میترسم این دل دوباره
بر دام عشقت بیفتد
در دام آن چشم زیبا
در دام یاران بیفتند
وقتی که در دامت افتم
بینم که خود هم به دامی
در دام عشقی جگر سوز
در دام این کبریایی
پس من نمیخوابم امشب
شاید پریدی ز یادم
شاید که از قلب مجنون
شاید که از جان پریدی
شاید که از بید مجنون
شاید پریدی تو تا عرش
شاید که در خواب نبوَد
شاید که قلبم دریدی

[mohamad.uk]

امشب
امشب باز خواب از چشمانم ربوده شده
امشب می خواستم که تو باشی پیشم
ای خورشید من
کاش بودی امشب
اره امشب
تا تو که خورشید منی
شب سیاهم را به روزی روشن تبدیل کنی
کاش بودی امشب
ای خورشید زیبا
ای بهترین گل در جهان
تو قششنگ ترین فصل زندگانی منی
تو زیباترین نقش روزگارمی
کاش امشب بودی
مثل شب های قبل
باز ندارمت امشب
اما به امید فردایی سپید با تو
باز منتظرت می مانم

[mohamad.uk]

خواب دیدم که تو ازراهی دوربه نهان دل من آمده ای

خسته از باور آدمهایی که از آغوش خودت پس زده ای
روبه چشمان منی آرامی گویی از غم تب سردی داری
شاخه خشک نگاهت پیداست فصل تنهایی زردی داری
یک قدم فاصله بین من وتو باورم نیست که بیدار شوم
شاید از چشم من امشب خواندی که من از شوق توبیمارشوم
دست بر شانه ام اینجایی تو گویی از شوق دلم سرشاری
عطر لبهای تو را می گیرد وقتی از پیشانی ام برداری
سالها راز نهانم بودی دل آشفته ی سر گردانم
می شود امشب ازاین خواب تورا از کمی فاصله برگردانم

[mohamad.uk]

خواب دیدم دوستم داری




شب بود و سرما و طبق معمول بیداری
شب بود و درد بود از فراغ تو بیماری
چه کنم تمام نمی شود این شب ها
تمام نمی شود این دلتنگی و خود آزاری
تب دارم و هزیان گرفته کنج تنهاییم
می سوزم و میسازم این شب ها به ناچاری
یادت نمی آید مرا وقتیکه می رفتم
وقتی که رد کردی مرا و او گفت آری
خوابم گرفته امشبو بیتابم هر لحظه
که زود خوابم ببرد بدون بیداری
مینوشم این زهر را و میخوابم همین امشب
شاید خواب دیدم که بگویی دوستم داری

[mohamad.uk]

بیدارم امشب




همه خوابند و من بیدارم امشب
پریده خوابِ من ؛ بیمارم امشب

گذشتی از من و عشقم چه آسان
کجایی پس ؛ تو را کم دارم ‌امشب

چراغِ راهِ من بودی عزیزم
نگاهت را گرفتی ؛ تارم امشب

تو می گفتی بدونِ من تباهی
چه راحت رفتی و من خوارم امشب

کنارم خاطراتت را نشاندم
به خود میپیچم و میبارم امشب

تو رفتی و نخواندی در نگاهم
چرا از زندگی بیزارم‌ امشب ؟

گذشت ؛ اما نبود این زندگانی
چه غمگینم ببین غم دارم امشب

به سر دارم هوای خانه ی دوست
همه خوابند و من بیدارم امشب

[y@saman]

چشمانم زا میبندم...

باز هم به امید دیدن خواب تو...

جمع را نخواستم...

به خواب تنهایی ام بیا...

چشم برهم بگذار...

من برای تو تاابد خواهم خوابید

فقط برای اینکه لحظه ای کنارم باشی...

[mohamad.uk]

ڪلافـہ است...
سرش را بـہ بازویم تڪیـہ می دهد...
میگویم چرا نمی خوابی جانم؟
میگوید ڪلافـہ ام،چند ڪلمـہ حرف بزنی خوابم می برد...
می پرسم چـہ بگویم این وقت شب؟
می گوید چـہ می دانم،مثلا از مهمترین اتفاق امروز بگو...
پیشانی و چشمانش را می بوسم و
می گویم این هم مهمترین اتفاق امروز...
لبخند میزند...
دستم را میان دستانش میگیرد...
چشمان اش را می بندد و بـہ خواب می رود!
از آن گوشـہ ی پنجره،نور ماـہ روی صورت اش افتاده...
در تاریڪی می نشینم و سیر نگاهش می ڪنم...
دست می ڪشم روی ابروهایش
در خوابی عمیق است...
ڪلافگی اش بوسـہ بود ڪـہ رفع شد الحمدلله!