سفرنامه متفاوت وارنا و حومه!
علی رغم سفرهای خارجی متعدد و سالها عضویت در سایت وزین لست سکند و استفاده و بهره گیری از سفرنامه های نوشته شده توسط هموطنان نازنین دراین سایت و سایر سایت ها و وبلاگ ها هرگز سفرنامه ای ننوشته بودم. دلیل اصلی این امر شاید نحوه متفاوت سفر کردن من باشد که گمان می بردم برای دوستان مفید و جذاب نباشد. دو موضوعی که سفر کردن خانواده ما را متفاوت می سازد داشتن دو پسر کوچک و شیطان و دیگری کرایه کردن خودرو در تمام سفرها می باشد. امیدوارم تجربه های من برای دیگر دوستانی که شرایط مارا دارند مفید باشد.
آغاز راه سفر: انتخاب مقصد
برای سفر تابستانی از سال قبل مقصد را برگزیده بودم. سفر یکی از دوستان صمیمی برای ماه عسل به گلدن سندز بلغارستان و تعریف های او که فردی سفرکرده و دنیا دیده است مقصد سفر تابستانی را معلوم کرده بود. از خردادماه امر تحقیقات آغاز شد و طبق معمول همه مسافرت های من تحقیق از سفرنامه های هموطنان شروع شد. پس از کسب اطلاعات کلی منطقه و شرایط، نوبت به شناسایی هتل ها و مناطق دیدنی رسید. برای اینکار مانند همیشه از سایت معتبر و بین المللی Tripadvisor.com کمک گرفته شد.
وبعد... منتظر یک آفر مناسب ماندیم! با توجه به ماه رمضان قیمت ها برای ایام تعطیلی عید فطر بالا بود ولی ناگهان: یک آفر بینهایت خوب! 22 روز مانده به سفر؛ هتل Rivierea Beach به صورت BB با پرواز معراج فقط 2.550.000 تومان. اما آژانس ارایه کننده را نمی شناختم. بلافاصله با آژانس خودم تماس گرفتم و سرانجام سفر برای 19 تیرماه 1394 با قیمت استثنایی 2470 رزرو شد. سه روز بعد آژانس تماس گرفت و اعلام کرد به دلیل فراموشی آژانس چارترکننده رزرو من ثبت نشده و هتل تغییر کرده. قبل از اینکه غرغر را شروع کنم به من گفته شد هتل به Melia Grand Hermitage تغییر داده شده و هزینه ای هم نخواهد داشت. هم خوب بود هم بد چون Melia کلاً هتل بهتری است اما فاصله اش تا ساحل بیشتر است و پله هم دارد. اما چاره چیست!؟ انگشت نگاری سفارت و ویزا و خرید یورو و هماهنگی های لازم کاری به سرعت انجام شدند و روز سفر فرا رسید.
پرواز معراج نمونه خوبی از یک ایرلاین ضعیف داخلی بود! بالش به تعداد کافی وجود نداشت، غذا خیلی بد بود، اسباب بازی برای بچه ها وجود نداشت و فاصله صندلی ها خیلی کم بود. برخورد مهماندارها هم که ... دیگر از یک پرواز خوب چه انتظاری می توان داشت!؟
نکته: اگر بچه دارید در پروازها به خصوص با خطوط ارزان یا داخلی غذا و نوشیدنی و اسباب سرگرمی حتماً همراه داشته باشید.
رسیدن به فرودگاه و باقی قضایا
فرودگاه وارنا یک فرودگاه بسیار کوچک است. سالن چک گذرنامه کوچک و پرهیاهو است. پسران 2 و 4 ساله من تقریباً این سالن را شخم می زنند! چک گذرنامه بدون هیچ سوال و جوابی و بسیار مودبانه سپری می شود و رسماً وارد بلغارستان می شویم.
پرسنل شرکت آریانس که برگزار کننده تور در وارنا می باشد منتظرند و به اتوبوس مربوطه راهنمایی می شویم. کمی معطلی به خاطر همسفرانی که گرفتار سوال و جواب پلیس بلغار شده اند و سپس رهسپار گلدن سندز می شویم.فرودگاه وارنا
در ساحل دریای سیاه در کشور بلغارستان چند شهرک توریستی وجود دارند که تقریباً همگی به مرکزیت شهر وارنا می باشند. سانی بیچ، گلدن سندز، آلبنا، سنت کنستانتین و النا مشهورترین این شهرک ها هستند. آژانس های ایرانی بیشتر با هتل های گلدن سندز کار می کنند هرچند تابستان امسال تورهای سانی بیچ هم برگزار گردید.
هتل و حومهمناطق توریستی سواحل دریای سیاه در بلغارستان
هتل ما در گلدن سندز واقع است و پس از حدود نیم ساعت به آن می رسیم. در اتوبوس پسر جوانی که تورلیدر هتل ماست مودبانه توضیحاتی می دهد و تلاش دارد تورها را جهت فروش عرضه نماید که پس از توضیح من که قصد استفاده از تورها را ندارم و ماشین اجاره کرده ام به سراغ سایرین می رود.
ورود به هتل و اختصاص اتاق ها بسیار سریع انجام می شود. به این سرعت که تا من چمدان ها را از اتوبوس بیاورم و کالسکه را جمع و جور کنم همسرم که با بچه ها به لابی رفته کارت اتاق به دست از من استقبال می کند! البته فرم ها و تحویل گذرنامه ها مانده که من انجام می دهم... یاد عید پیش و سفر کوش آداسی و چک این 3 ساعته هتل افسوس کوش آداسی می افتم! :
اتاق هتل کاملاً قابل قبول است، تمیز و نسبتاً لوکس. با اندازه ای مناسب. حمام خیلی خوب است و جالب آنکه با وجودی که ما هزینه اتاق رو به جنگل را داده ایم اتاق دید قابل قبولی از دریا دارد.
تقریبا 3 بعد از ظهر است و غذای هواپیما فاجعه بود، درنتیجه پس از گذاشتن وسایل در اتاق و تعویض لباسها و البته تبدیل 200 یورو به لوا به سرعت از هتل بیرون می رویم تا غذا بخوریم. بچه های آژانس آریانس یورو و دلار را با نرخی بسیار بهتر از صرافی های منطقه و نزدیک به نرخ بانکی تبدیل می کنند که با همه تجربه های قبلی من در سایر کشورها متفاوت است. (هر یورو 1.95 لوا که هر لوا نزدیک به 1900 تومان می شود) اتاق ما
چشم انداز اتاق
قبلاً از روی گوگل مپ چک کرده ام و می دانم یک مک دونالد در صدمتری هتل قرار دارد. همه هتل های گلدن سندز کم و بیش در مجاورت یک پیاده راه در حاشیه ساحل واقع شده اند. البته یک قطار توریستی در این مسیر حرکت می کند که برای بچه ها کمی خطرناک است و باید مواظب بود.
خیابان ساحلی پر است از رستوران، فروشگاه، سوپرمارکت و موارد دیگر! بعد از یک مک دونالد سرپایی در وسط خیابان ساحلی و پونی سواری بچه ها به هتل بر می گردیم تا اجاره ماشین را تکمیل کنیم. مک دونالد بسیار گران است که باعث تعجب من می شود.(65 لوا برای دو غذای بزرگسال و دو منوی کودک). خیابان ساحلی
از دو هفته قبل با اینترنت ته اجاره ماشین های منطقه را درآورده ام و یک ماشین هم رزرو کرده ام، اما سه روز مانده به سفر ایمیل می فرستد و می گوید هوندا آکوردی که اجاره کرده ام را برنگردانده اند و یک کرایسلر پیشنهاد کرده اند. ماشین بسیار زشتی است اما آن را برای فردای رسیدن تحویل در هتل رزرو کرده ام. یک آژانس دیگر را هم در نزدیکی هتل دیده ام و ماشین های خوبی دارد اما رزرو اینترنتی اش نیاز به پیش پرداخت داشت که بنا به دلایلی که در قسمت نکات فنی اجاره ماشین ذکر خواهم کرد گذاشتم مراجعه حضوری کنم.
در بلغارستان هتل ها گذرنامه ها را امانت می گیرد و برای اجاره ماشین نیاز به گذرنامه هست. به لابی مراجعه می کنم و موضوع را می گویم. امکان ندارد پاسپورتم را بگیرم، فقط کپی برابر اصلش می کنند اما می گویند یک اجاره خودرو هست که با هتل کار می کند. قیمت هایش یک مقدار بالاست اما حوصله دردسر ندارم. یک اپل آسترا 2012 را به قیمت روزی 38 یورو اجاره می کنم. نیم ساعت بعد در هتل است. 100 یورو پول پیش می خواهد که با چانه زنی به 100 دلار تغییر می کند. جوان بسیار خوش برخوردی است. عملیات اجاره فقط 10 دقیقه طول می کشد. 8 یورو هم تخفیف می گیرم! ماشین بدی نیست، یک هاچ بک بزرگ قرمز ماتیکی که البته دیزل است!
در گلدن سندز پارکینگ کمیاب است و درنتیجه پارکینگ بیشتر هتل ها از جمله ملیا رایگان نیست. پارکینگ را برای 6 شب با هتل هماهنگ می کنم شبی 20 لوا! بلافاصله بچه ها را سوار می کنیم و راه می افتیم. مقصد تصمیم گیری می شود: آلبناتحویل ماشین
شب اول: آلبنا
آلبنا بسیار نزدیک است، حدود13 کیلومتر فاصله دارد. جاده های بلغارستان بسیار زیبا است که این موضوع را در روزهای آتی بهتر هم درک خواهیم کرد.
آلبنا یک شهرک توریستی است که مانند گلدن سندز تمام ورودی هایش کنترل می شود اما یک فرق بزرگ دارد: ورودیه ماشین می گیرد که با دستگاه اتوماتیک اخذ می شود. مسیر آلبنا
آلبنا هم مانند گلدن سندز یک پیاده راه دارد اما آرامش عجیبی حاکم است. فضا خانوادگی تر از گلدن سندز است اما هیچ هتل 5 ستاره ای ندارد. هیچ هموطنی هم نمی بینی و تمام مسافران اروپایی هستند. صدای موسیقی از رستوران ها به گوش می رسد و فضا بسیار شاد و البته خانوادگی است. مغازه ها را می گردیم و یادگاری و البته اسباب بازی! می خریم و سرانجام یک رستوران را انتخاب می کنیم. موسیقی زنده دارد که آهنگ های اروپای شرقی می نوازند. دو غذای بلغاری و برای بچه ها پیتزا و سیب زمینی سفارش داده ایم. غذا بسیار خوب و با کیفیت و به طرز عجیبی ارزان است: سه غذا و نوشیدنی شد 45 لوا. حدود نیمه شب به گلدن سندز برمی گردیم. هزینه ورود به آلبنا با ماشین نسبتاً گران بود: 20 لوا
بسیار خسته هستیم و بچه ها که در ماشین خوابشان برده! تخت های هتل خیلی راحت است و به سرعت به خواب می رویم.
روز دوم: خرید در وارنا
صبحانه هتل بسیار مفصل، خوشمزه و باکیفیت است. بازه وسیعی از انتخاب ها، غذاهای سرد و گرم که هر سلیقه ای را راضی می کند. حتی پسر 4 ساله من که خیلی بدغذا است. او هم به سرعت صبحانه خود را پیدا می کند: دونات داغی که با یک دستگاه خودکار درست می شود به همراه سس شکلات!
بعد از صبحانه همسربانو برنامه روز را اعلام می نمایند: شهر وارنا و خرید! حدود ساعت 10 از هتل حرکت می کنیم. گلدن سندز از مرکز شهر وارنا حدود 17 کیلومتر فاصله دارد.جاده بسیار زیبا است و حداکثر سرعت مانند همه جاده های بین شهری 80 کیلومتر. وارنا شهر کوچکی است اما بعد از رسیدن به شهر ریسک نمی کنیم و google map را راه می اندازیم. جهت ارتباط با همسربانو و البته بهره گیری از اینترنت علاوه بر سیم کارت رایگان تور یک سیم کارت دیگر به قیمت 20 لوا از بچه های آریانس خریده ایم که شارژ کافی دارد. مقصد Grand Mall است. پارکینگ بدون ورودیه است و هیچ قبض یا کارت یا رسیدی داده نمی شود. از سیستم های هدایت و امکانات یک پارکینگ مدرن هم هیچ خبری نیست. مال خیلی بزرگی نیست اما بنا بر عادت همیشگی از روی سایت اینترنتی مال فروشگاه ها و جاهای آن را شناسایی می کنیم. محور خرید بچه ها هستند. برندها، معمولی و غیر لوکس هستند. حضور برندهای ترک مانندLCW بسیار جالب است. یک قطار هم جلوی LCW هست که مال یک شرکت ترک است و حدوداً 3 دور بچه ها مهمان آن هستند. هر دور 5 لوا و این یعنی 30 لوا برای 15 دقیقه تفریح بچه ها!
به سرعت ظهر می شود. فودکورت در طبقه آخر قرار دارد. مجموعه ای از فست فود های بین المللی و غذاهای محلی. دو نکته بسیار جالب است: غذاهای سنتی بلغاری بر اساس وزن فروخته می شوند و قیمت فست فودها نصف گلدن سندز است! جالبتر اینکه حتی جایزه های هپی میل مک دونالد با گلدن سندز فرق می کند. چیزی که هرگز در هیچ شهر دیگری در دنیا ندیده ام. قطار سواری بچه ها
یک پیست مینی کارتینگ و یک خانه بازی مقصد بعد از ناهار است. برای ورود به خانه بازی بچه ها باید جوراب داشته باشند و چون ندارند خود خانه بازی جوراب می فروشد. یک مگنت هم به لباس بچه ها نصب می کنند که در صورت خروج از گیت صدا می دهد. معمولاً کاربرد این اماکن این است که بچه را بسپاری و به خرید خود برسی اما در کشور غریب و جایی که بچه ها حتی یک کلمه از زبان آنجا را نمی دانند دم خانه بازی کشیک می کشیم تا بچه ها رضایت به خروج دهند. بعد از بازی بچه ها چون خرید دیگری نداریم به گلدن سندز بر می گردیم.
بعد از یک استراحت نیم ساعته در هتل و تعویض لباس، از هتل بیرون می زنیم. مقصد اسکله ای است که از روی Google map satellite پیدایش کرده ام. اما گوگل مپ ما را به بن بست هدایت می کند. من که از رو نمی روم. از مسیر جاده اصلی می روم و این بار اسکله را پیدا می کنم. یک اسکله متروک ماهیگیری در ابتدای منطقه است. با ماشین می شود رفت روی اسکله که البته سبک سنگین می کنیم برگشتنش سخت است و ماشین را ابتدای اسکله پارک می کنیم. ساحل بسیار زیبایی است اما خلوت و دور افتاده. هوا کمی سرد می شود. بعد از کمی قدم زدن و هواخوری به مرکز گلدن سندر بر می گردیم.مینی کارتینگ
ماشین را در پارکینگ عمومی روبروی هتل آدمیرال پارک می کنیم. اسکله
ساحل جنب اسکله
یک توصیه: با ماشین کرایه ای شوخی نکنید و حتماً در جای مناسب پارک کنید. به دردسرش نمی ارزد.
به سمت شهربازی کوچک روبروی هتل آدمیرال می رویم. بچه ها خواب بعد از ظهرشان را در ماشین کرده اند و سرحال دوباره آماده بازی! اگر با بچه های کوچک به مسافرت می روید باید به دل آنها راه بیایید تا آنها هم بگذارند شما هم به تفریح مورد علاقه خود برسید. بعد از چرخ و فلک و ماشین برقی و چندین بازی دیگر و قدم زدن در ساحل و البته بازدید از خیابان شلوغ موسوم به Party street به سمت ماشین بر می گردیم. یک رستوران روبروی هتل آدمیرال هست که پرچم چند کشور از جمله ایران عزیز را آویزان کرده است.
در جلوی رستوران، پیرمرد مهربانی مشغول بازارگرمی و جلب مشتری است. کمی انگلیسی و البته چند کلمه فارسی می داند و مارا با گفتن اینکه چه برنامه هایی دارند مجاب می کند و پسر بزرگم را هم با نشان دادن خرچنگ های زنده ای که در آکواریوم دارند راضی می نماید. البته هنوز زود است ولی میز جلوی صحنه نصیب ما می شود. رستوران
برای بچه ها سیب زمینی و پیتزا می گیریم و خودمان را هم سرگرم می کنیم تا سر ساعت 9 برنامه شروع می شود. گروه دو نفره ماهری که موسیقی همه ملیت هایی که حضور دارند را می نوازند و به سفارش من هم آهنگ جاودانه هتل کالیفرنیا را به خوبی اجرا می کنند. بعد نوبت به رقص فولکور بلغاری که نوعی نمایش موزیکال جالب است می رسد. فرهنگ موسیقیایی این ملت به شدت تحت تاثیر استعمار 400 ساله عثمانی، شبیه ترکیه است. بعد رقص روی آتش انجام می شود که بسیار دیدنی است. قیمت غذا و نوشیدنی کاملاً قابل قبول است. 85 لوا. کیفیت غذا هم بسیار خوب بود. جالب آنکه رهگذران بدن هیچ ممانعتی می آیند و بی آنکه حتی یک آب بخرند مراسم رقص را تماشا می کنند. خسته ایم و هتل و سریع خواااااااب. بچه ها خسته اند و در همان رستوران خوابیده اند. حداقل دردسر خواباندن آنها را نداریم!
کاربر برتر مـاه
