انسان موجودی است اجتماعی» این جمله تکراری که همه آن را شنیده و احتمالا بارها هم نقلش کرده ایم شاید یکی از شاه کلیدهای مهم در رسیدن به آرامش باشد. آرامش که در حمایت شدن و حمایت کردن، درزندگی جمعی ما معنا پیدا می کند. هنگامی که ما مورد حمایت سایرین قرار می گیریم آرامش و رضایت وجودمان را پر می کند اما جالب است بدانید که حمایت و کمک به دیگران هم می تواند باعث ایجاد حس آرامش درچرا باید به دیگران کمک کنیم؟
زمانی که ما به دیگران کمک کنیم حتی اگر این کمک در حد کمی وقت گذاشتن و نشستن پای درددل یک نفر دیگر باشد، به طور ناخودآگاه خود را در برابر احساس تنهایی و انزوا بیمه کرده ایم و حس مفیدبودن خواهیم داشت. همچنین این کمک باعث می شود احساس همبستگی و ارتباط ما با دیگران بیش از پیش تقویت شود، همه اینها به آرامش درونی ما کمک خواهدکرد. جالب است بدانید تعامل با دیگران و کمک به سایرین حتی می تواند باعث افزایش طول عمر شود و در حفظ سلامت افراد تاثیر بسزایی دارد.
اگر شما جزو افرادی هستید که گمان می کنید اصلا لزومی ندارد خود را به دردسر بیندازید و درگیر مشکلات سایرین شوید و خودتان به اندازه کافی گرفتاری دارید که زمانی برای کمک به دیگران برایتان باقی نمی ماند، بد نیست بدانید تحقیقات علمی نشان می دهد افرادی که در کمک به دیگران مشارکت می کنند، از حمایت اجتماعی بیشتری برخوردار می شوند، و حمایت اجتماعی بیشتر به معنای آرامش بیشتر است.
بنابراین هنگام کمک به دیگران خودتان هم سود می برید. کمک به افراد ناامید که امیدی به حل مشکلاتشان ندارند، بسیار دلگرم کننده است و باعث می شود حس بدبینی، پرخاشگری و افکار و اعمال ستیزه جویانه حتی در فرد کمک کننده نیز کاهش پیدا کند.
افرادی که مدام فکر می کنند که بی خانمان ها بی لیاقت هستند، یا فلان فرد که مشکلی پیدا کرده انسان مفیدی نیست و باید از او دوری کرد، درواقع درون خود خشم و بدبینی را بیش از پیش پرورش می دهند که مانع آرامش فرد است در حالی که اگر به جای انتقاد و قضاوت کردن، به کمک سایرین برویم درواقع مهربانی و صمیمیت را جایگزین بدگمانی و خشم کرده ایم و با درک آنها موفق خواهیم شد افراد دیگری را بشناسیم، کسانی که مانند ما پر از بیم و امید و ترس و نیاز هستند اما به هر دلیلی گرفتار مشکلی شده اند.
.ل مشکلاتشان ندارند، بسیار دلگرم کننده است و باعث می شود حس بدبینی، پرخاشگری و افکار و اعمال ستیزه جویانه حتی در فرد کمک کننده نیز کاهش پیدا کند.
افرادی که مدام فکر می کنند که بی خانمان ها بی لیاقت هستند، یا فلان فرد که مشکلی پیدا کرده انسان مفیدی نیست و باید از او دوری کرد، درواقع درون خود خشم و بدبینی را بیش از پیش پرورش می دهند که مانع آرامش فرد است در حالی که اگر به جای انتقاد و قضاوت کردن، به کمک سایرین برویم درواقع مهربانی و صمیمیت را جایگزین بدگمانی و خشم کرده ایم و با درک آنها موفق خواهیم شد افراد دیگری را بشناسیم، کسانی که مانند ما پر از بیم و امید و ترس و نیاز هستند اما به هر دلیلی گرفتار مشکلی شده اند.
کاربر برتر مـاه
