ای یار من،ای دوستم،ای نازنینم،ای مهربانم.بگذار برای تعالی بخشیدن به نام جاوید دوستیمان از کسی یاد کنیم که مهر و محبت را جزئی از سرشت آدمی نهاد.من از همان محبت سخن می گویم که من و تو را به هم انس و الفت داد همان محبت که آفریدگارش حضرت حقِِِِّ تعـالی بوده است
یاد داری که وقت آمدنت....همه خندان بودنند و تو گریان....پس چنان کن که وقت رفتنت...همه گریان باشند و تو خندان....
اول ازروی ادب ای گل بی وفا سلام
دوم از روی محبت با تو دارم چند کلام
دوستت دارم چون دتیا را در چشمانت میبینم
دوستت می دارم چون روشنایی را با وجودت دیدم