آنکه پوزش نمی داند چیست ، دوست خوبی نیست. حکیم ارد بزرگ
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد شد. حکیم ارد بزرگ
آنکه شکوه خرد و اندیشه را دید ، هیچگاه گردن کشی پیشه نکرد. حکیم ارد بزرگ
آنکه می دزدد ، نفرین و خواری ابدی برای خود به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ
آنکه ناراستی پیشه نموده ، خموشی دیگران هم برایش ترسناک است. حکیم ارد بزرگ
آنکه همسایه مرگ است ، از چیزی نمی هراسد. حکیم ارد بزرگ
آنگاه که نمی دانم چه می گویم، چیزی جز راستی، بر زبانم جاری نیست. حکیم ارد بزرگ
با فریب ، شاید بتوان چیزی بدست آورد ، اما این دستاورد ، مایه تباهی آدمی خواهد بود. حکیم ارد بزرگ
با نگاه پست ، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. حکیم ارد بزرگ
بد اندیشان و بد کرداران ، خیلی زود ، در آتش افکار و کردار نادرستشان ، خواهند سوخت. حکیم ارد بزرگ
بدبخت کسی است ، که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند. حکیم ارد بزرگ
بدترین مردم شهر، آب دهان خود را در کوچه و خیابان می اندازند. حکیم ارد بزرگ
بدخو ، زندگی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ
بدخواهان را با فراموشی و دوری ، نابود کن. حکیم ارد بزرگ
بدکار ، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. حکیم ارد بزرگ
بدگویی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
بدگویی از دیگران هنر نیست ، یاد بگیریم که خود ، درستکردار و انسان باشیم. حکیم ارد بزرگ
بدهکار ، فر و جایگاه خویش را به بازی گرفته است. حکیم ارد بزرگ
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. حکیم ارد بزرگ
برای رستگاری ، همواره نگاهت به راستی باشد و درستی. حکیم ارد بزرگ
برای سرزمینی که روشنفکرش ، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را ، آیینه وار تکرار می کند ، باید گریست. حکیم ارد بزرگ
برای نزدیکی و همگرایی خاندان خویش ، باید دستگیر یکدیگر شویم. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از آدمیان ، اسیر واژگان بد خویش هستند. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از جنگ ها ، بازتاب نا آگاهی است. حکیم ارد بزرگ
کاربر برتر مـاه
