زندگی ، پهنه غم و اندوه نیست ، اندک زمانی است ، برای شادی و بالندگی. حکیم ارد بزرگ
زیاده روی در سوگواری درگذشتگان ، خردمندانه نیست. حکیم ارد بزرگ
ستایش غم ، تمجید از مرگ است. حکیم ارد بزرگ
سرزمین غمزده ، میراثی برای آیندگان ندارد. حکیم ارد بزرگ
سینمای غمزده ، دشمن اقتصاد و بهره وری است. حکیم ارد بزرگ
سینمای نا امید و غم زده ، می تواند روان پاک یک کشور را نابود سازد. حکیم ارد بزرگ
غم ، سیاهچال توانایی هاست. حکیم ارد بزرگ
غمخواری با دیگران به معنای شیون و زاری کردن با آنان نیست ، غمخواری یعنی امید بخشی و آرام سازی غمزدگان. حکیم ارد بزرگ
غمگین مباشید ، چرا که خوشبختی ، می تواند از درون تلخ ترین روزهای زندگی شما ، زاده شود. حکیم ارد بزرگ
قرار نیست با مرگ دیگران ما هم بمیریم و یا زندگی مان را به نکبت بکشیم ، زندگی را با ارزش بدانیم و برای بالندگی و شادی کوشش کنیم. حکیم ارد بزرگ
کار و همچنین کوشش های اجتماعی، بهترین آرام کننده روان های پریشان و غمگین است. حکیم ارد بزرگ
کاشتن تخم غم ، تباهی زندگی را در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
کسی که دوران شادمانی اش را ، با خاکستر غم و اندوه نابود می کند ، بیماری بیش نیست. حکیم ارد بزرگ