عشق ، تنها با از خودگذشتگی ارزش می یابد. حکیم ارد بزرگعشق ، در خود ستایش و بزرگداشت بهمراه دارد. حکیم ارد بزرگعشق ، همان کشش آهنربایی درون ماست ، که آدمی را ناخودآگاه، بسوی دوست داشتنی ترین چیز می کشاند. حکیم ارد بزرگعشق ، همچون توفان ، سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری ، روزافزون می گردد. حکیم ارد بزرگعشق از آدمی دلاوری پیروز می سازد، نه گوشه گیری غمگین و پریشان. حکیم ارد بزرگعشق بخشش می آورد، بخشیدن از همه چیز و مهمتر از همه، زمان را که با ارزشترین داشته ماست. حکیم ارد بزرگعشق به آن اندازه ارزشمند است که برای آن، بهایی نمی توان گذاشت. حکیم ارد بزرگعشق نباید آدمی را به گوشه نشینی وادار کند ، این شیفتگی باید توان پرتاب انسان ، به سوی آرمان های راستین را داشته باشد. حکیم ارد بزرگعشق و شیفتگی ، مهر و مهربانی نهفته در درون ما را ، بیدار و جاری میسازد. حکیم ارد بزرگعشق یگانه است، در درون آدم عاشق، رستاخیز و توفانی بزرگ برپاست. حکیم ارد بزرگ