آدم بزرگ، برای شادی مردم و آبادی سرزمین خویش، از خود گذشتگی و جانفشانی می کند. حکیم ارد بزرگ

آدم بزرگ، مهربان و با گذشت است. حکیم ارد بزرگ

آدم شایسته ، بخاطر بدی های دیگران ، نامهربانی پیشه نمی کند. حکیم ارد بزرگ

آدم شایسته، مهربانی دیگران را با مهربانی پاسخ می دهد. حکیم ارد بزرگ

آدم های مهربان، هزاران کهکشان مهر در درون ما می بینند، ستاره هایی که هیچگاه آنها را باور نداشته ایم. حکیم ارد بزرگ

آدم های مهربان ، همواره خوبی ها را می بینند و بدیها را چه زود می بخشند. حکیم ارد بزرگ

آدم های مهربان را ، نمی توان فراموش ساخت. حکیم ارد بزرگ

آدمیان تنها با مهر ، به یکدیگر گره می خورند. حکیم ارد بزرگ

آنکه مهربان نیست ، بیمار است. حکیم ارد بزرگ

آنکه همراه است و یاور، هر نفسش، بهایی بی انتها دارد. حکیم ارد بزرگ

آواز مهربانی، از هر سنگ نگاره ای، ماندگار تر است. حکیم ارد بزرگ

آیا ما مهربان هستیم ؟! آنگاه که در هنگامه دیدار این و آن یا رهایی از رنج و سختی، جانداری را سر می بریم ؟! به جای این کارها، درخت بکاریم، نان ببخشاییم و براستی مهربان باشیم. حکیم ارد بزرگ

با کسانی که دستشان به خون دیگران آغشته است ، نمی توان مهربان بود. آنها را باید به قانون سپرد، "ارد" مهربانی را ، همانند بسیاری موارد دیگر ، مطلق نمی داند. حکیم ارد بزرگ