بیاموزیم که:
1- با احمق بحث نکنیم و بگذاریم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند
2- با وقیح جدل نکنیم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روح ما را تباه میکند
3- از حسود دوری کنیم چون اگر دنیا را به او تقدیم کنیم باز از زندان تنگ حسادت بیرون نمی آید
4- تنهایی را به بودن در جمعی که ما را از خودمان جدا میکند ترجیح دهیم
5- از (از دست دادن) نهراسیم که ثروت ما به اندازه شهامت ما در نداشتن است
6- بیشتر را به کمتر ترجیح ندهیم که قدرت ما در نخواستن و منفعت ما در سبکباری است
7- کمتر سخن بگوئیم که بزرگی ما در حرفهایی است که برای نهفتن داریم نه برای گفتن
8- از سرعت خود بکاهیم که آنان که سریعتر می دوند فرصت اندیشیدن به خود نمیدهند
9- دیگران را ببینیم تا در دام خویشتن محوری اسیر نشویم
10- از کودکان بیاموزیم پیش از آنکه بزرگ شوند و دیگر نتوان از آن آموخت![]()