دل من عادت داشت که بماند یک جا ...
به کجا؟
معلوم است، به در خانه تو!
دل من عادت داشت که بماند آن جا
پشت یک پرده توری، که تو هر روز آن را
به کناری بزنی ...
دل من ساکن دیوار و دری که تو هر روز
از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود ...
دل من گوشه یک باغچه بود که تو هر روز
به آن می نگری
راستی دل من را دیدی؟
آن را گم کردم ...؟!
کاربر برتر مـاه
