آنجا که تو هستی دگر رهگذری نیست/

[pariya**]

آنجا که تو هستی دگر رهگذری نیست/
غیر از غم دوریت مرا همسفری نیست/
خواهم که به سویت پر پرواز در آرم/
افسوس که از بخت بدم بال و پری نیست