قلم به دست سرد من شکسته روی دفترم
کلاغ قصه ی دلم هنوز هم شکسته پر
به روی آسمان دل صدای ناله می کند
و باز هم قصه دوباره تازه شد
و ترس من همین بودکه باز هم
قصه به سر رسد ولی کلاغ صه ی دلم...
چه می شود خیال تو پر ز هوای من شود
و تو زچشم مست من هوای تازه ایی کنی
و باز هم خیال را خیال را خیال را
میان آشوب زمین هوا دوباره غم گرفت
ابر بهار آسمان گریه دوباره سر گرفت
نشست روی دفترم دوباره اشک ماتمی
که از سر نسیم،ابر بهار سر گرفت
دلم زبیخیالیت قصه نوشت
قصه ایی بی مثال..
ولی همین مرا بس که عشق دوباره آفریده شد
چقدر قشنگ و بی صدا میان این دلم شدی
با قلم محبتت شدی تو افتخار من
تو با مهربانیت ریل قطار من شدی
قطار پر صدای عشق صدای جای پای عشق
قطار می گذشت ومن زیاد عاشقت شدم
رسید به حد جنونفخیال عاشق دلم
و تو شد پادشاه کشوری..
که آفریده بود خد ا میان دفتر دلم
ورق نمی خورد دلم زبس که خوش بود ز تو
بهار بی خزان من عاشقت شدم گلم
و بهتر است بسنده شم به این حرف
که عاشق تو بودن با هیچ خیال عوض نمی کنم
غوب سرد و بی صدا خدانگهدار تو باد
سلام ای طلوع پر بهار من
بس است،قصه بی شمار ز عاشقی توان نوشت
خیال ساده ی دلم سکوت را شکسته است
خیال من خوش است عزیز
امید دارم این دفه کلاغ به خانه اش رسید
کاربر برتر مـاه
پاسخ با نقل قول