کنار برکه ای بودیم در خـواب
تو با جامی ربودی مـاه از آب
چو نوشیدیم از آن آب گـوارا
تو نیـلوفر شدی من اشـک مهتاب
کنار برکه ای بودیم در خـواب
تو با جامی ربودی مـاه از آب
چو نوشیدیم از آن آب گـوارا
تو نیـلوفر شدی من اشـک مهتاب
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
راه خواهم افتاد
باز از ریشه به برگ
باز از بود به هست
باز از خاموشی تا فریاد![]()
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.