برف هفت سالگی ام را به خاطر صدای مادرم دوست داشتم که میگفت
پاشو ببین عجب برفی اومده

برف ده سالگی را به خاطر تعطیل شدن مدرسه و خوابیدن کنار

مادرم حتی یک ساعت بیشتر

برف چهارده سالگی را به خاطر تشویش امتحانات

برف هجده سالگی را به خاطر استرس کنکور و آینده !!

برف بیست سالگی را به خاطر عاشقی . هیجان عشقی که در ذهنم
تا ابد ادامه داشت