ما هم بزرگ شدیم و زندگی چه ساده از دستمان رها شد مثل حبه قندی که ناخواسته در استکان چای تلخ رها می شود …



چه خوشبختست
خفاشی
که بر سقف زندگی میکند…
به گمانم دنیا
وارونه اش
قشنگتر باشد!!!…

در این زمانه آدمها …!
حتی حوصله ندارند
به حرفهای سر زبانی یکدیگر گوش دهند …
چه برسد به اینکه بخواهند
سطر سطر روح ِ تــو را بخوانند …