مهم ترین و جامع ترین عوامل ریزش مو
اکثر افراد به طور متوسط ۵۰ الی ۱۰۰ مو را در طول روز از دست می دهند.
این میزان ریزش مو کاملا طبیعی است و موجب کم شدن حجم موها نمی شود.
چرا که همان مقدار مو در همان زمان در حال رویش است.
اما ریزش مو زمانی مشکل ساز می شود که چرخه ریزش و رویش مختل شود و یا فولیکول های مو از بین برود.
علت اصلی ریزش مو دقیقا مشخص نیست اما می تواند یکی از فاکتور های زیر علت ریزش مو در افراد باشد.
- سابقه ی خانوادگی (وراثت)
- تغییرات هورمونی
- شرایط پزشکی
- داروها
سابقه ی خانوادگی(وراثت)
شایع ترین علت ریزش مو وراثت است که به شکل کچلی در مردان و کم شدن مو و یا حتی کچلی در زنان دیده می شود.این نوع ریزش مو الگوی خاصی دارد و در مردان می تواند از اوایل بلوغ نیز شروع شود.کم شدن و نرم و نازک شدن مو از علائم این نوع ریزش است.تغییرات هورمونی و شرایط پزشکی
- تغییرات هورمونی و عدم توازن هورمون ها می تواند منجر به ریزش موقتی موها شود. همچنین اختلال در عملکرد غده تیروئید نیز می تواند ریزش مو به همراه داشته باشد. عواملی از جمله بارداری، یائسگی و زایمان می تواند باعث برهم خوردن بالانس هورمونی در خانم ها و نهایتا ریزش مو شود.
- عفونت پوست سر مانند عفونت های قارچی می تواند منجر به ریزش مو شود و حتی کچلی تکه ای به وجود بیاورد. درمان قارچ های پوستی راحت است و پس از درمان موها دوباره رشد خواهند کرد.
- سایر اختلالات پوستی مانند طاسی منطقه‌ای یا آلوپسیا آره اتا (alopecia areata) که یک واژه عمومی به معنی کاهش موی سر یا هر قسمتی از بدن به هر علتی است. آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقه‌ای بیماری است که با آغاز سریع ریزش مو در یک منطقه کاملاً مشخص و معمولاً مدور تشخیص داده می‌شود.
- اکثریت بیماران زیر ۶۰ سال سن دارند و هیچ یافته دیگری به همراه ندارند. علت این بیماری می‌تواند اختلالات سیستم ایمنی مانند کم خونی ایمنی، التهاب تیروئید، دیابت و… باشد.
- اغلب در این بیماری فولیکول‌های مو در نتیجه حمله اشتباه توسط سیستم دفاعی بدن شخص آسیب می‌بیند و مانع از رشد مو می‌شود که این بیماری بعنوان یک بیماری ناشی از اختلالات سیستم دفاعی بدن شناخته شده است.
- اختلال موکنی (trichotillomania) کندن مکرر موی خویشتن است.
- موکنی می‌تواند درهر ناحیه بدن که مو رشد می‌کند روی دهد؛ رایج ترین نواحی کاسه سر، ابروها، و پلکها هستند، در حالی که نواحی کمتر متداول، زیر بغل، صورت، ناحیه شرمگاهی، و اطراف مقعد است.
- نواحی موکنی ممکن است با گذشت زمان تغییر کنند. موکنی ممکن است به صورت دوره‌های کوتاه روی دهد که در طول روز یا در طول دوره‌های نه چندان مکرر، اما مداوم پراکنده شده باشند.
- به طوریکه به مدت چندساعت یا چندماه دوام داشته باشد.
داروها
بسیاری از داروها مانند قرص های ضد بارداری، قرص های ضد افسردگی، داروهای مورد استفاده در درمان سرطان، داروهای دیابت و فشار خون و …
می توانند منجر به ریزش مو شوند.همچنین مصرف بیش از اندازه ویتامین A نیز موجب ریزش مو می شود.
ریزش مو همچنین می تواند به علت:
پرتو درمانی باشد که ممکن است موها پس از پرتو درمانی مانند قبل رشد نکنند.
یک شوک ناگهانی فیزیکی و یا روحی مانند از دست دادن عزیزان، تب بالا، جراحت شدید، از دست دادن ناگهانی مقدار زیادی از وزن بدن و یا افسردگی شدید باشد که البته این نوع ریزش مو موقتی است.
آرایش بیش از حد مو و یا درمان های زیاد می تواند موجب از بین رفتن فولیکول های مو و ریزش آن ها شوند. سشوار کشیدن زیاد، استفاده از برخی درمان ها می تواند منجر به التهاب فولیکول ها و ریزش مو ها شود.
ممکن است در صورت ایجاد زخم موهای آن ناحیه هرگز رشد نکنند.
