هیچ معیار دقیق و معتبری برای اندازهگیری میزان صمیمیت عاطفی و دوست داشتن وجود ندارد. شما نمیتوانید آن را با معیار زمان و یا در موقعیتهای مختلف اثبات کنید. یک رابطه پس از ۷ روز دچار تکرار و روزمرگی میشود و رابطه دیگری پس از هفت سال هنوز پرهیجان و جذاب است. بعضیها میتوانند پس از گذشت سالها یک رابطه عاطفی را پر شور و حادثه نگه دارند و بعضیها خیلی زود دچار روزمرگیها و کسالت میشوند
بعضیها گمان میکنند صمیمیت و دلبستگی حتما نیاز به مجموعهای از مشترکات دارد. خیلی خوب است که بتوانید در کنار کسی باشید که تجربههای مشترکی دارد، احساساتش شبیه شماست و باورها و اعتقاداتش نیز تا اندازهای شبیه شما است. در واقع این چیزی است که بیشتر آدمها به دنبالش هستند؛ یافتن کسی که نگاه مشترکی به زندگی داشته باشد.
اما من میگویم دلبستگی و صمیمیت عاطفی میتواند به احساس شما نسبت به نگاه او به زندگی نیز بستگی داشته باشد. یعنی با اینکه میدانید او از دریچه دیگری به زندگی نگاه میکند اما زمانی که شما به آن دریچه نگاه میکنید احساس خوبی دارید هرچند که زاویه نگاه شما، تصورات و حتی برخی از خواستههایتان با هم متفاوت باشد.
شاید بگویید با درک همه این موارد بازهم حفظ یک رابطه صمیمی آن هم در دراز مدت کار دشواری است. بله، این کار دشواری است بنابراین باید به این فکر کنید که چه چیزی مانع این پیوند عمیق عاطفی میشود.
گاهی ممکن است به این دلیل ازشریک زندگیتان دور شوید که در گذشته آسیب دیده اید. این کاملا قابل درک است که تجربههای تلخ گذشته مانع از پیشروی در آینده باشند. ناخودآگاه ذهن شما حاضر است و تلاش میکند شما را در امنیت قرار دهد. با این حال شما نباید همه چیز را دقیقا بر اساس تجربههای گذشته ارزیابی کنید. خیلی کم پیش میآید که شما در طول سالهای مختلف و در موقعیتهای متفاوت یک تجربه دقیقا مشابه داشته باشید. بنابراین لازم است کمی تمرین ذهنی انجام بدهید و با افکارتان مقابله کنید. این به شما کمک میکند که جلوی پیشروی صمیمیت و دلبستگی را با مانعهای ذهنی تان نگیرید.