" خاموش بودن‌‍‍‍‌‌‍" نصف حکمت است.
تعقیب نکردن " دیگران " ، نصف آرامش است.
مداخله نکردن در " کار دیگران " ، نصف ادب است.
من از دنیا فقط اینو دریافتم که :
اونیکه " قویتر بود ،
کمتر زور میگفت ....
اونیکه راحتر میگفت " اشتباه کردم "
اعتماد به نفسش بالاتر بود...
اونیکه " صداش " آرومتر بود ،
حرفاش بانفوذتر بود.....
اونیکه خودشو واقعأ " دوست داشت " ،
بقیه رو واقعی تر دوست داشت....
اونیکه بیشتر " طنز " میگفت ،به زندگی جدی تر نگاه میکرد....
اونیکه به " تفاوت " بین انسانها واقف بود،بیشتر نقاط مشترک رو باهاشون پیدا میکرد.

انسانها معمولا ما را تشویق می کنند که به بهای از دست دادن کنجکاوی،
احتیاط را بر گزینیم و به قیمت از دست دادن
ماجراجویی ، به امنیت متوسل شویم،
از مجهولات بپرهیزیم و پا به وادی ناشناخته ها نگذاریم.
ولی به این حقیقت توجه کنیم
که زندگی که در آن لذت کشف کردن نباشد،
حتما طعمی امتحان شده دارد و تکراریست...
بروید و عالمهای ناشناخته را در
وادی علم، هنر و موسیقی کشف کنید و لذت ببرید .