خیلی ها مثل من
دست از شعر گفتن کشیده اند
گویا به بن بست بدی خورده اند
به دود سیگار رسیده اند
خیلی ها مثل من
به این و آن نگاه می کنند و بس
چیزی نمی سرایند و
می گویند
همین است که هست
آخرش چه ؟
بهانه که نباشد
شب همان شب بی ستاره
و
به خواب رفتن تنها راه چاره .
حالا اگر خواستی بی تاب شوی
دنبال راهی گشتی تا که بی خواب شوی
دفتر دیروز و دیروز تر ها را مرور کن
لحظه های رخوت و سستی ات را پر از شور و سرور کن
باور کن آن روز های دیوانگیت را
بی پناه و راه ماندن و بیچارگیت را
باز هم آخر یک نفس تازه کردن
می مانی
که بدزدد خواب تو را
یا که آن شعر های ناب تو را
کاربر برتر مـاه
پاسخ با نقل قول