کلبه کوچک قلبم تاابدخانه ی توست


اشک من هرشب درخلوت خویش بهانه ی توست


دل من کنارجمع گرچه که بی احساس است


ولی تاتودردل هستی خوارودیوانه ی توست


مانمی دانیم که فرداچیست درتقدیرمان


ولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست


فکرمن شایدهزاران خانه پرواز کند


کلبه ی قلبم ولی خانه وکاشانه ی توست