۷ آبان زادروز کوروش کبیر

[!!yalda!!]

۷ آبان زادروز کوروش کبیر

کورش نابغه ای بزرگ، انسانی والامنش، صلح طلب و نیک منش بود. کورش بنیان گذار فرهنگ ِ دوستی و بخشایش در میان فرمانروایان است، کسی که بر خلاف بسیاری از پادشاهان تاریخ در اوج قدرت معنای راستین «حقوق بشر» را به جهانیان آموخت. کوروش قلب تپنده یک ملتی بود که در زمان خود و دیگر زمان ها نظیر نداشت و مردم از این قلب تپنده الهام میگرفتند. کوروش پادشاهی عادل بود که هر ملتی را در اعتقادات و مذاهب و دیگر چیز هایه مخصوص به خود آزاد گذاشت واین باعث شد که نام کوروش در همه ملتها بر جای بماند.۷ آبان ماه مطابق با بیست و نهم اکتبر روز جهانی کوروش (سایرس دی) نام گذاری شده است که از دیر باز ملل مشترک المنافع آن را گرامی می دارند. این روز به مناسبت تکمیل تصرف امپراتوری بابل به دست ارتش ایران (اکتبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد) و پایان دوران ستمگری در دنیای باستان برقرار شده است.
در چنین روزی، کورش بزرگ پس از گشودن دروازه‌ی شهر بابل، اندر آن شهر بزرگ و با شکوه و بسیار کهن شد. مردم بابل گمان می کردند که اکنون با چپاول و کشتار و دست درازی به جان و دارایی و زنانشان روبرو خواهند شد و سپس فرمانروایی زورگو و ستمگر بر آنان شهریاری خواهد کرد ولی کورش بزرگ و سربازانش نه تنها چنین نکردند بلکه کورش فرمان آزادی و برابری داد. فرمانی که در سال ١٩٧١ میلادی از سوی (سازمان ملل متحد) نخستین (منشور) آزادی مردم در جهان شناخته شد.


کورش بزرگ ، کشورهای شکست خورده را وادار به فرمانبرداری نمیکرد و آنان میتوانستند فرمانروای خود را خود برگزینند،که نام آن ساتراپ (ایالت) بود. ساتراپ‌های امپراتوری ایران همان آزادی گزینشی را دارا بودند که امروزه در ایالات متحده آمریکا می‌بینیم.
هوشمندی کورش بزرگ برآیند آمیختگی دو تیره‌‌ی بزرگ آریایی ، پارس و ماد (ماد برابر با آذریان و کُردان) بود.آمیختگی این دو تیره ایران بزرگ را ساخت ، کورش بزرگ را پدید آورد و در کارنامه‌ی جهان شگفتی آفرید. این آمیختگی پارس و ماد یا پارس و آذری و کُرد ، هرگز جدا شدنی نیست و یک پارچگی این بوم را در پناه خود دارد. و چنین گفت کورش بزرگ ، آن ابر مرد کارنامه تاریخ جهان:
«فرمان دادم تا کالبدم را بدون تاپوت (تابوت) و مومیایی به خاک به سپارند ، تا پاره های تنم ، خاک ایران را درست کند.»

آرامگاه کوروش کبیر

برخی از سخنان بزرگان درمورد کوروش کبیر ● هرودوت– تاریخ هرودو ت ( ۴۸۴ تا ۴۲۵ پیش از میلاد):
هیچ پارسی یافت نمی شد که بتواند خود را با کورش مقایسه کند. از اینرو من کتابم را درباره ایران و یونان نوشتم تا کردارهای شگفت انگیز و بزرگ این دو ملت عظیم هیچگاه به فراموشی سپرده نشود.
کوروش سرداری بزرگ بود. در زمان او ایرانیان از آزادی برخوردار بودند و بر بسیاری از ملتهای دیگر فرمانروایی می نمودند بعلاوه او به همه مللی که زیر فرمانروایی او بودند آزادی می بخشید و همه او را ستایش می نمودند. سربازان او پیوسته برای وی آماده جانفشانی بودند و به خاطر او از هر خطری استقبال می کردند.


● گزنفون – کوروش نامه (کوروپدای – ۴۴۵ پیش از میلاد):

مهمترین صفت کورش دین داری او بود. او هر روز قربانیان برای ستایش خداوند می کرد. این رسوم و دینداری آنان هنوز در زمان اردشیر دوم هم وجود دارد و عمل می شود. از صفت های برجسته دیگر کوروش عدل و گسترش عدالت و حق بود.
ما در این باره فکر کردیم که چرا کورش به این اندازه برای فرانروایی عادل مردمان ساخته شده بود. سه دلیل را برایش پیدا کردیم. نخست نژاد اصیل اریایی ها او و بعد استعداد طبیعی و سپس نبوغ پروش او از کودکی بوده است.

کورش نابغه ای بزرگ، انسانی والامنش، صلح طلب و نیک منش بود. او دوست انسانها و طالب علم و حکمت و راستی بود. کوروش عقیده داشت پیروزی بر کشوری این حق را به کشور فاتح نمی دهد تا هر تجاوز و کار غیر انسانی را مرتکب شود. او برای دفاع از کشورش که هر ساله مورد تاخت و تاز بیگانگان قرار می گرفت امپراتوری قدرتمند و انسانی را پایه گذاشت که سابقه نداشت.
او در نبردها آتش جنگ را متوجه کشاورزان و افراد عام کشور نمی کرد. او ملتهای مغلوب را شیفته خود کرد به صورتی که اقوام شکست خورده که کورش آنان را از دست پادشاهان خودکامه نجات داده بود وی را خداوندگار می نامیدند. او برترین مرد تاریخ، بزرگترین، بخشنده ترین، پاک دل ترین انسان تا این زمان بود.

● ویل دورانت – تاریخ تمدن ویل دورانت – مشرق زمین گاهوارۀ تمدن:
کوروش از افرادی بوده که برای فرمانروایی آفریده شده بود. به گفته امرسون همه از وجود او شاد بودند. روش او در کشور گشایی حیرت انگیز بود. او با شکست خوردگان با جوانمردی و بزرگواری برخورد می نمود. بهمین دلیل یونانیان که دشمن ایران بودند نتوانستد از آن بگذرند و درباره او داستانهای بیشماری نوشته اند و او را بزرگترین جهان قهرمان پیش از اسکندر می نامند. او کرزوس را پس از شکست از سوختن در میان هیزم های آتش نجات داد و بزرگش داشت و او را مشاور خود ساخت و یهودیان در بند را آزاد نمود. کوروش سرداری بود که بیش از هر پادشاه دیگری در آن زمان محبوبیت داشت و پایه های شاهنشاهی اش را بر سخاوت و جوانمردی بنیان گذاشت.


● پرفسور کریستن سن( ایران شناس شهیر):
شاهنشاه کورش بزرگ نمونه یک پادشاه “جوانمرد” بوده است. این صفت برجسته اخلاقی او در روابط سیاسی اش دیده می شده. در قواینن او احترام به حقوق ملتهای دیگر و فرستادگان کشورهای دیگر وجود داشته است و سر لوحه دولتش بوده. که این قوانین امروز روابط بین الملل نام گرفته است.

[!!yalda!!]

اعتبار انسانیت، کوروش بزرگ هست

[!!yalda!!]

✨ من با هیچکس بر سر
آیین و باوری که دارد نجنگیده
و نخواهم جنگید
چرا که خدای هرکس همان ا‌ست که خرد او میگوید...!!
✨ .::. کوروش بزرگ روزت شاد باد


به راستی که ایران دیگر چنین کسانی را نخواهد دید

[! OMID.M]

تبریک میگم این روز خجسته رو

[! OMID.M]

در بخش زیر میتوانید ۱۰۰ سخن ناب ، مهم و ارزشمند از کوروش بزرگ را مطالعه نمایید :

۱) ای پسر من نیکو کار باش نه بدکار زیرا زندگانی انسان جاودان نیست و هیچ چیز از کردار نیک لازمتر نمی باشد
۲) ای پسر من بشنو تو را می گویم که بهترین بخشش ها تعلیم و تعلم است زیرا مال و مکنت زوال پذیرد و چهار پایان بمیرند ولی دانش و تربیت باقی ماند
۳) دختر شرمگین را دوست بدار و او را به مرد هوشیار و دانایی به عروسی ده زیرا مرد دانا و هوشیار مانند زمین نیکی است که چون تخم در آن بکارند حاصل نیک و فراوان از آن به عمل آید
۴) با زن فرزانه و شرمگین عروسی کن و او را دوست بدار وخود برای خود زن انتخاب کن و زن دیگری را فریب مده تا روانت گناه کار نگردد
۵) مردی را به دامادی خود برگزین که نیکخو, درست و دانا باشد، اگر بسیار مسکین است بسیار عیب نیست مال و مکنت از یزدان برسد
۶) چون خوشی رسد بسیار خشنود و غره مشو و چون سختی رسد غمگین و افسرده مباش زیرا هر خوشی یک ناخوشی و هر نیکی یک بدی در پی دارد
۷) از پست فطرت و بداصل قرض مگیر و وام مده زیرا تنزیل زیاد باید داد و همواره بر در خانه تو بایستد و کسان بگمارد و این برای تو زیان بزرگی است
۸) به مال و مکنت کسی چشم مینداز زیرا مال و خوشی جهان مانند مرغی است که از این درخت به آن درخت نشیند و به هیچ شاخی نماند
۹) دست از دزدی و کاهلی و هوا و هوس نفسانی بدار زیرا هر کس که نیکی کند پاداش نیکی یابد و هر که بدکار گشت به سزای سخت خواهد رسید
۱۰) نسبت به پدر و مادر خود فرمانبردار باش زیرا مرد تا پدر و مادرش زنده اند مانند شیری است که آسوده در بیشه غنوده و از هیچ کس بیم ندارد
۱۱) به رئیس و سردار خود گستاخ مباش و در خدمت استوار بایست, آچه بر خود نیک ندانی به دیگران نیز نیک نشمار با دوستان به یگانگی برخورد کن
۱۲) اگر تو را فرزندی است به مدرسه بفرست و به تحصیل علم بگمار زیرا علم ودانش چشم روشن است
۱۳) عصبانی مباش زیرا مرد عصبانی مانند آتش است که در بیشه برافروزد و تر و خشک را با هم بسوزاند
۱۴) دشمن کهنه را دوست نو مساز زیرا دشمن کهنه مانند مار سیاه است که بعد از صد سال انتقام را فراموش نکند
۱۵) مغرور و خودپسند مباش زیرا انسان مغرور چون مشک پر باد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نماند
۱۶) آنچه را که گذشته است فراموش کن و به آنچه که نرسیده رنج و اندوه مبر
۱۷) در مجالس در صدر منشین تا تو را از آنجا بلند نکنند و به جای پایین تری بنشانند
۱۸) سخن بموقع بگو زیرا بساتکلم بهتر از خاموشی و بسا خاموشی بهتر از تکلم است
۱۹) ای پسر من تو را می گویم بهترین چیزها برای سخاوت تعلیم و تربیت مردم است
۲۰) از هر خوراک مخور و زود به زود به مجلس عیش بزرگان مرو که پسندیده نیست
۲۱) ای پسر من تو را می گویم بهترین چیزها برای سخاوت تعلیم و تربیت مردم است
۲۲) همیشه و همه جا به خدا توکل کن و دوستی با کسی کن که بیشتر به تو سود رساند
۲۳) زن و فرزند خود را از تحصیل علم باز مدار تا غم و اندوه به تو نرسد و پشیمان نشوی
۲۴) اگر در پی مال و مکنتی اول آب و زمین بخر زیرا اگر ثمر ندهد اصل آن باقی است
۲۵) حضور دانشمندان را گرامی دار و از ایشان سئوال کن و جواب بشنو
۲۶) با مردی که پدر و مادر از او ناخشنودند همکار مباش تا گناهکار نباشی
۲۷) از هر کس که با تو کینه ورزد و خشم گیرد کناره جوی
۲۸) با مرد پاک نظر, کارآگاه, هوشیار و نیکخو مشورت کن
۲۹) در جنگ اگر مسئولیتی به عهده تست بسیار مواظب باش
۳۰) به فرمان یزدان و امشاسپندان گوش کن و رفتار نما
۳۱) مرد فقیر و بینوا را تمسخر مکن شاید تو نیز روزی بینوا شوی
۳۲) مرد پارسا در آسایش ماند و بدکار همیشه گرفتار اندوه است
۳۳) اگر چه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار نزن تا تو را نگزد
۳۴) اگر چه شناوری به خوبی دانی ولی زیاد در آب مرو تا غرق نشوی
۳۵) با هیچ کس و به هیچ آیین پیمان شکنی نکن که آسیب به تو نرسد
۳۶) فرومایه را اعتنا مکن و شخص محترم را در پایه اش پاداش رسان
۳۷) مردم دارای همان خویی هستند که از زمان شیر خوارگی خود کسب نموده اند
۳۸) سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام برسانی
۳۹) دوست کهنه را گرامی دار و در دوستی او استوار بایست
۴۰) یزدان را ستایش کن و دل را شاد ساز تا یزدان نیکی تو را بیافزاید
۴۱) حکمرانان را نفرین مکن زیرا آنان پاسباتات مردم هستند
۴۲) هیچ فرازی بدون نشیب و هیچ نشیبی بدون فراز نیست
۴۳) مال کسی را تاراج مکن و به مال خود میامیز
۴۴) برای نام خود از کسب و کار احتراز مکن
۴۵) هر چه شنوی به عجله و بیهوده مگوی
۴۶) هر کس که برای دیگران چاه کند در آن افتد
۴۷) تا حدی که می توانی از مال خود داد و دهش نما
۴۸) کسی را فریب مده تا دردمند نشوی
۴۹) پیشوای نیک را گرامی دار و سخنش بپذیر
۵۰) جز از خویشان و دوستان چیزی از کسی وام مگیر
۵۱) نه به راست نه به دروغ هرگز سوگند مخور
۵۲) چو خواهی عروسی کنی اول مال فراهم کن
۵۳) از نیک کرداری خود غره مشو و رجز مخوان
۵۴) به رئیسها و پادشاهان خیانت مکن
۵۵) از مرد بزرگ و نیک سخن بپرس
۵۶) با دزدان معامله مکن و آنها را گرفتار نما
۵۷) از دوزخ یاد آور و کسان را به انصاف مجازات کن
۵۸) از هر کس و هر چیز مطمئن مباش
۵۹) فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی
۶۰) بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
۶۱) سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
۶۲) با مردم یگانه باش تا محترم و مشهور شوی
۶۳) راستگو باش تا استقامت داشته باشی
۶۴) متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
۶۵) دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
۶۶) معروف باش تا زندگانی به نیکی گذرانی
۶۷) دوستدار دین باش تا زندگی به نیکی گذرانی
۶۸) مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی
۶۹) سخی و جوانمرد باش تا پاک و راست گردی
۷۰) با مرد قدر نشناس و ناسپاس معاشرت مکن
۷۱) روح خود را با خشم وکین آلوده مساز
۷۲) در حفظ دین بکوش زیرا سعادت روحانی از آن برسد
۷۳) در هر گفتار و کار تواضع و ادب را فراموش مکن
۷۴) هرگز ترشرو و بدخو مباش
۷۵) در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان نشمارند
۷۶) دختر خود را به شوهر هوشیار و دانا ده
۷۷) اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده
۷۸) خود را به بندگی کسی مسپار
۷۹) همیشه روح خود را به یاد دار
۸۰) قبل از جواب دادن تفکر کن
۸۱) هیچ کس را تمسخر مکن
۸۲) با مرد بدکار هم راز مشو
۸۳) با مرد خشمگین همراه مشو
۸۴) با فرومایه مشورت مکن
۸۵) با مست هم خوراک مشو
۸۶) مرد بدچشم را به معاونت خود قبول مکن
۸۷) مال خود را به مرد حسود نشان نده
۸۸) از پادشاهان فرمان ناحق مخواه
۸۹) از مرد سخن چین و دروغگو سخن مشنو
۹۰) در مجازات مردم کینه مورز
۹۱) در معبر عام مجادله نکن
۹۲) با مرد بسیار متول هم خوراک مشو
۹۳) مرد راستگو را برای پیغام بفرست
۹۴) برای جاه و مقام مجادله مکن
۹۵) از مدد قوی, متمول و کینه ورز دور باش
۹۶) با مرد ادیب دشمن مباش
۹۷) با مرد نادان راز مگوی
۹۸) به هیچ کس دروغ مگو
۹۹) از بی شرم مال مگیر
۱۰۰) به نزد بدکار چیزی گرو مگذار.