·•● ظِرآفـتِـ בُפֿـترآنہ ●•·

[!sh@yl!n!]

همـہ ے چیزهاے از כست رفتـہ

یڪ روز برمیگرכنـכ

اما כرست وقتے ڪـہ یاכ میگیریم

چطور بـכوטּ آنها زنـכگے ڪنیم

[!sh@yl!n!]

چــہ قـכر פֿــوبــہ
بعضـے از اכمـآ بـכونـטּ ڪــہ
اگر چیزے روبــہ روشوטּ نمیارے
از ساכگـے نیست
شایـכ כیگــہ اونقـכر واست مهم نیستـטּ
ڪــہ روشوטּ פـساس باشے ...!

چــہ قـכر פֿــوبــہ
بعضـے از اכمـآ بـכونـטּ ڪــہ
اگر چیزے روبــہ روشوטּ نمیارے
از ساכگـے نیست
شایـכ כیگــہ اونقـכر واست مهم نیستـטּ
ڪــہ روشوטּ פـساس باشے ...!

[!sh@yl!n!]

[!sh@yl!n!]

تنهــ ــآ باشے
روز تعطيل باشـ ـــــد
غروبـ ــ باشد
باراט هـــ ـــم ببارد
احسـ ــــــاس ميكنے
بلاتكليــــ ــف تريـט آدم دنيـآ هستے

[!sh@yl!n!]

از عاشـقانه های ِ دروغی ات سیــر شدم ؛
کـمی حقـــیقـی محــبت میکنـی …؟
هر چنــد گزنده باشـَد …

[!sh@yl!n!]

یکـــ حَـرفـــ یــکـ زمــسـتآنــ آدمـ رآ ..
گــرمــ نـٍــگهـ مـیـ ــدآرَد ..
و گـــآهـ یـــکـ حــَـرفــ یــکـ عُــمر آدَمـ رآسرد ..
مــــی کـُـنـد ..!
حــرفـ هـآچــهـ کــآرهــآ کِــهـ نِمــیــ کُـنـنـد ..
یکـــ حَـرفـــ یــکـ زمــسـتآنــ آدمـ رآ ..
گــرمــ نـٍــگهـ مـیـ ــدآرَد ..
و گـــآهـ یـــکـ حــَـرفــ یــکـ عُــمر آدَمـ رآسرد ..
مــــی کـُـنـد ..!
حــرفـ هـآچــهـ کــآرهــآ کِــهـ نِمــیــ کُـنـنـد ..

[!sh@yl!n!]

یک نقطه
یک گوشه ی دنج
یک عالمه بغض
یک دنیا حرف
و بی نهایت خاطره
کافیست برای جوان مرگ شدن...

[!sh@yl!n!]

حوا که بغض کند...


حتی اگر خدا اجازه برداشتن سیب را بدهد...

چیزی به جز آغوش آدم آرامش نمی کند...!

[!sh@yl!n!]

از این میترسم

کــه دوستــــ ♥ داشتــن رامثــل مسواکـــــــــ زدن بچــه ها

بــه ” مـن ” و ” تـــو ” تـذکـــــر بدهنــد

​

[!sh@yl!n!]

بـــوی نــارنـــج مــی دهــی عـشــق مــن...بــهــار مــی آیـــی یــا پــایـیـــز مــی رســی؟