واقعیت این است که برای هیچ کدام از ما نیمه ای وجود ندارد!
به دنبال نیمه ی گمشده ی خود گشتن، اشتباه محض است.
زیرا ما اصلاً نیمه نیستیم!!
هر کدام از ما یک من هستیم!
منی که باید قوی، مستقل، شاد و آزاد باشد..
همانطور که آفریده شده ایم.
و بعد در انتظار یک او باشیم...
اویی که تکامل و آزادی و استقلال ما را به رسمیت بشناسد و برایش احترام قائل باشد!
آنوقت می شود یک ما بود...
مایی همیشگی، آرام، قوی و شاد...
بیاییم از نیمه بودن دست برداریم،
من خود را باور کنیم
و در کنار او از ما شدن
لذت ببریم...
کاربر برتر مـاه
