دِلهُره

[mohamad.uk]

اگر این پَنجره در سینه یِ دیوار نبود
و کنارَم ، قَلم و کاغذ و خودکار نبود

چه بلا هایِ عجیبی به سرم می آمد
فرض کن داخلِ زِندانی و سیگار نبود

آمد و...شُد همه یِ دار و ندارم هر چَند
بودن و رَفتن او دَست من اِنگار نبود

باز هَم ، باد بَهاری ، همه جا ، میپیچَد
گُلِ سَر کاش به مو یِ تو گرفتار نبود

نکنَد دستِ کسی دستِ تو را لَمس کنَد
کاش این دِلهُره اینقَدر ، دِل آزار نبود

رَفتی و بَعدِ تو در شهر جِنایَت ها شُد
خَنده ای رویِ لَبَم ، بَعدِ تو در کار نَبود

اگر این پَنجره در سینه یِ دیوار نبود
غَزَلی وَصل به مو های تو این بار نبود

[mohamad.uk]

[mohamad.uk]

این روزها سخاوت باد صبا کم است
یعنی خبر ز سوی تو این روزها کم است

اینجا کنار پنجره تنها نشسته ام
در کوچه ای که عابر درد آشنا کم است

من دفتری پر از غزلم، ناب ناب ناب
چشمی که عاشقانه بخواند مرا کم است

باز آ ببین که بی تو در این شهر پر ملال
احساس ، عشق ، عاطفه ، یا نیست یا کم است

اقرار می کنم که در اینجا بدون تو
حتی برای آه کشیدن هوا کم است

دل در جواب زمزمه های بمان من
می گفت می روم که در این سینه جا کم است

غیر از خدا که را بپرستم؟ تو را ، تو را
حس می کنم برای دلم یک خدا کم است