آدمهايي هستند که خوبند،
خوب بودن به خوردشان رفته،
آمده اند که مهر بياورند،
نه جنسيتشان مهم است، نه عقايدشان ،نه سنشان ،نه تحصيلاتشان.
مهم اين است که با دلشان راحتند، صاف و روراست مي آيند توي زندگيت، يک توقف مي کنند به پهناي يک عمرت، و مي روند ...
و سالها هم که نبيني شان باز يکجوري انگار با تو مانده اند...