عطر تو را نفس زدم درون سینه آنقدر که آه هم که میکشم بوی تو پخش می شود...
بریز هرچه رنگ را به پرده ی جهان من که روی بوم من فقط نقش تو نقش می شود...
ببر مرا به عالمت... به عالم جنون خود بیا...
بیا ببر مرا دلم از اینجا زده است...
به موج ها بگو کمی یواش تر بهم زنند...
حوالی تو یک نفر دلی به دریا زده است...
تو کیستی ؟ که من این گونه بی تو بیتابم
شب از هجوم خیالت نمیبرد خوابم
تو کیستی که من از موج هر تبسم تو
به سان قایق سرگشته روی گردابم..
بوی چای تازه دم‌میدهی...
بوی هل...
بوی دارچین...
دوست داشتنت...
عطرِ خوشِ لحظه هاست..
زِندِگی زیباست...
یَعنی دُرُست اَز هَمان روزی...
که تُو تَمامِ زِندِگی اَم شُدی..
ﺧﻄﺎﯾﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﺩﻡ .....
ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺳﯿﺐ ﺩﺯﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ ﭘﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ !!!...
ﻭﻟﯽ ... ﺁﺩﻡ ! ﻧﮑﻦ ﺑﺎﻭﺭ ...
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﺳﯿﺐ ﭘﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ؟!!!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
