وقتی کسی رو دوست داری حاضری جون فداش کنی... حاضری دنیا رو بدی فقط یک بار نگاهش کنی...
حاضری به خاطرش داد بزنی به خاطرش دروغ بگی... رو همه چیز خط بکشی حتی رو برگ زندگی...وقتی کسی تو قلبته حاضری دنیا بد باشه... فقط اونی که عشقته مال خودت باشه...قید تموم دنیا رو به خاطر اون میزنی... خیلی چیزا رو می شکنی تا دل اون رو نشکنی...حاضری که بگذری از دوستای امروز و قدیم... اما صداشو بشنوی شب از میون دو تا سیم...حاضری قلب تو باشه پیش اون گرو... فقط خدا نکرده اون یک وقت بهت نگه برو...حاضری هر چی دوست نداشت به خاطرش رها کنی... حسابتو حسابی از مردم شهر جدا کنی...حاضری هر جا که بری به خاطرش گریه کنی... بگی که محتاجشی و به شونه هاش تکیه کنی...وقتی کسی تو قلبته یک چیز قیمتی داری...دیگه به چشمت نمیاد اگر که ثروتی داری...حاضری هر چی بشنوی حتی اگر سرزنشه... به خاطر اون کسی که خیلی برات با ارزشه...حاضری هر کی جز اونو ساده فراموش کنی... پشت سرت هر چی میگن چیزی نگی گوش کنی...حاضری که بگذری از مقررات و دین و درس... وقتی کسی رو دوست داری معنی نمیده دیگه ترس...
کاربر برتر مـاه
