...
نه بودنشان آرامت می کند...
و نه رفتنشان...!
گاهی چنان با عشق می آیند...
که هُرم نگاهشان...
و عطر حرف هایشان...
روحت را می نوازد...
و گاهی چنان بی مِهرند...
که تو می مانی...
پنجره ای رو به پائیــــز...
بغضی تلخ...
و سکوت و سکوت و سکوت...
آدم ها را جدی نگیرید...
خودتان باشید...
بغض ها را ببلعید...
از هستی لذت ببرید...
و عشق ببخشید به جانِ روزهایتان...
آدم ها را جدی نگیرید...
آدم ها گاهی خاکستری اند..!
به سلامتی گرگی که فهمید چوپان خواب است
اما زوزه اش را کشید
تا از پشت خنجر نزند
y@saman (02-03-2018)
زیادی جدی نگیر ادم هارا.. این شهر پراز دروغ است... پراز دورنگی پراز لبخندهای شیطانی... بیخیال بغض هایی که در حسرت اشک شدن ماند و فریاد هایی که در گلو حبس شد... دیگر خیلی وقت است از ادم ها بریده ام...!خیلی ها مرا دیوانه میخوانند...خیلی ها مغرور و افسرده...مهم نیست..مهم این خستگیست که هرچه میگذرد باز هم از تنم جدا نمیشود...!!!
برای اشتباه کردن انسان باشید
و برای بخشیدن خدا
mohsen32 (02-03-2018)
خبر خوب این است که روزی کسی میاید ...
در میان روزهای خاکستری تان ،
دست هایتان را خواهد گرفت .
گرمتر ، صمیمی تر و هزار بار عاشقانه تر ...
کسی که
شبیه به آفتاب بعد از یک روز برفی ،
به تن روزهای سردتان میچسبد ...
کسی میاید از جنس محبت
که مرهم تمام زخم هایتان میشود
و تمام ترس و کابوس هایتان را در آغوش آرامش حل خواهد کرد ...
کسی خواهد آمد برای ساختن دوباره ی شما
که من آن شخص را
معجزه ای از طرف خدا می نامم
y@saman (02-03-2018)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
