تو همانی که با لبخندم خندیدو با قطره ای از اشکم گریست
تو را چه بخوانم؟
تو فرشته ای از جنس عشق !
نه فرشته ای از آسمان فرشته ای از زمین در
آسما ن رویا هایم که محبتت بال پروازت است !
ای بهترین چگونه سپاس محبت هایت را گویم؟
تو که دستانت بوی عطر بهشت میدهد
تو که چهره ات هویدای خورشید است !
تو ای نماد زیبا ترین گل هل مرا در آغوش امن تو آسایش است !
مبادا آرامش آغوشت را از من دریغ کنی !
مبادا لبخند را از لبانت دور کنی !
چه خوب که دوباره حضورت آرامش قلبم شد..
مرا ببخش!
مرا ببخش اگر ناسپاسم از مهرت...
مرا ببخش اگر اندوه نشاندم بر چهره ی مهربانت
مرا ببخش فرشته ی زمینی اگر لحظه ای رنجاندمت
مرا ببخش ! مرا ببخش