بی تابم و دل خسته تر از آه ِ شبانگاه

دارد به کجا می برَدَم این غم ِ جانکاه ؟!



فرجام پلنگانه ام از دست تو مرگ است

از دست تو ای ماه ! تو ای ماه ! تو ای ماه !



لبخند بزن "پنجره ی بسته ی " خود را

بگشای به روی من ِ بدجور " هوا خواه " !



تا دامنه ی دامنت آشفته ترین است ؛

هستی تو دلیل سفر این همه سیّاح



تنها روش "کشف حجاب" تو همین است ،

باید که عمل کرد به " قانون رضا شاه "



" شیرینی " و پابند "اصولت " و چه افسوس !

" فرهاد وَش " اما نشدی "طالب اصلاح "