مهربانم، ای خوب!

[L O S T]

یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست که این جا

بین آدم هایی، که همه سرد و غریبند با تو
تک و تنها، به تو می اندیشد
و کمی،
دلش از دوری تو دلگیر است....
مهربانم، ای خوب!
یاد قلبت باشد؛ یک نفر هست که چشمش ،
به رهت دوخته بر در مانده
و شب و روز دعایش اینست؛
زیر این سقف بلند، هر کجایی هستی، به سلامت باشی
و دلت همواره، محو شادی و تبسم باشد...
مهربانم، ای خوب! یاد قلبت باشد؛
یک نفر هست که دنیایش را،
همه هستی و رؤیایش را، به شکوفایی احساس تو، پیوند زده
و دلش می خواهد، لحظه ها را با تو، به خدا بسپارد....
مهربانم، ای خوب!
یک نفر هست که با تو
تک و تنها، با تو
پر اندیشه و شعر است و شعور!

پر احساس و خیال است و سرور!

مهربانم، ای یار، یاد قلبت باشد؛

یک نفر هست که با تو، به خداوند جهان نزدیک است
و به یادت، هر صبح، گونه سبز اقاقی ها را

از ته قلب و دلش می بوسد

و دعا می کند این بار که تو
با دلی سبز و پر از آرامش، راهی خانه خورشید شوی
و پر از عاطفه و عشق و امید
به شب معجزه و آبی فردا برسی…

[L O S T]

امشب، آغوشت نیست، اما!

خیالت را به آغوش میکشم

موهایت را میبویم؛

نوازش صورتت را

با گونه هایم

به هیچ نميدم

امشب اين گونه است !

فردا شب و شبهای دگر را چه کنم !!!؟

[L O S T]

می نویسم از تو که برایم بهترینی عزیزم




سلام خورشیدم..بهترینم..نازنینم..

چه لحظات زیبایی است لحظات بودنت

چه زیباست حس نفس کشیدنت

با قلمی به رنگ سبز و با دلی به رنگ آبی می نویسم از تو که بهترینی

از تو می نویسم از آن قلب مهربانت ، از آن دستان گرمت

می نویسم از تو که همان فرشته نجات این قلب شکسته من شدی


می نویسم که هیچ گاه مرا تنها نگذاشتی و من تا آخرین لحظه نفسهایم ،هم نفس تو هستم

می نویسم از تو که هیچ کس به زیبایی تو برایم نیست و هیچکس به جز تو لایق این قلب پر

احساس من نیست

با قلمی سبز ،با احساسی آبی ،با آرامش عاشقانه می نویسم از تو

که بیشتر از همه کس و همه چیز دوستت دارم عزیزم

[L O S T]

نه خودت را دارم
نه دست هایت را
و نه حتی تکه آرامی از صدایت را
غروب که می شود
یادت را در خودم می ریزم
و دست در دست خیالت
به خیابان می زنم
و خرده ریزه های جفتی همرنگ می خرم
برای این اتاق ساده نیمه عریان
که یک شب آمدنت را
با ماندن اشتباه گرفته بود
ای کسی که با منی و مرا جا گذاشته ای
خانه تو کجای این شهر می تواند باشد؟
کجای این شهر ؟