فاصله من با او
تنها
دیوار کوتاهی بود
به فاصله یک لبخند
وسبدسبد شرم سرخ
چند بهار عطرگل او بوئیدم
هرگز گل زدامان صداقت نچیدم
درسپیده دمان پرواز
پر پرواز مرا دست تقدیر چید
آنکه دردل عشق خواندمش
مرغ هجری شد و
از بام نگاهم پرکشید.
فاصله من با او
تنها
دیوار کوتاهی بود
به فاصله یک لبخند
وسبدسبد شرم سرخ
چند بهار عطرگل او بوئیدم
هرگز گل زدامان صداقت نچیدم
درسپیده دمان پرواز
پر پرواز مرا دست تقدیر چید
آنکه دردل عشق خواندمش
مرغ هجری شد و
از بام نگاهم پرکشید.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
خوشبختانه...
در میان آبهای طغیانی این زندگی؛
چند جزیره کوچک هست،
که بتوان بدان پناه برد:
کتابهای زیبا،
شاعران،
موسیقی،
و توووو ...![]()
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.